Curabas vivum certe: nunc negligis idem
Exstinctum. tumulo conde oсуus, ostia Ditis
Ut subeam; manes nunc me, simulacra carentum
Luce, abigunt, arcentque aditu, nec flumina me trans
Ire sinunt, umbramque aliis miscerier umbris;
Sed latas vagor ante fores, et limen ad Orci,
Frustra. Nunc flenti dextram da, obtestor; ab alto
Nunquam Erebo huc reducem adspicies post justa soluta
Extremumque ignem; nobis nec, ut ante, licebit
Secretis turba, castrorum in parte remota 100
Consulere, alternoque diem sermone morantem
Condere; fatum hausit quando me triste, quod olim
Obtigerat dias venienti lucis in oras.
Et tibi, quem superis virtus exaequat, Achille,
Fatum est Iliacae perdi sub moenibus urbis.
Hoc tibi praeterea dico mandoque, sodali
Si caro parere velis: fac ne mea seorsum
Ossa tuis, simul at jaceant; simul aedibus olim
Ut sumus in vestris alti ambo, tempore quo me
Impubem pater ipse Menoetius ex Opoënte 110
Deduxit vestras ad sedes caede fugatum
Patrata, leto qua imprudens Amphidamantis
Luce dedi gnatum, ob talos male percitus ira.
Cum bonus excepitque suo me limine Peleus,
Atque aluit laetus, fidumque ad praelia jussit
Esse tibi famulum comitemque. haec propter utrunque
Idem habeat locus exstinctus, urna aurea, munus
Eximium tibi quam dedit olim diva creatrix.
Haec ubi sic fatus, Pelides dicta vicissim, 
Pauca refert: Curnam, carum caput, huc mihi noctu 120
Venisti; atque istaec mandas mihi singula? nil non
Exsequar actutum peragens tua jussa: sed adsta

Previous page

Next page