Mactarant agnum. juveni tum proxima sedit;
Permulsitque manu, et blanda sic voce locuta est:
Ecquis erit finis fletus longique doloris,
Nate? tuum quando parces jam denique tristi
Excruciare animum luctu mensaeque torique
Oblitus? curam seclude, ac tristia laetis 160
Verte, precor. nec enim tibi vitae longa supersunt
Tempora: mors at adest misero, visque ultima fati
Nunc animo haec hauri. venio tibi nuncia magno
Ab Jove; qui superos tibi nempe irascier, et se
Prae cunctis dicit, retines quod lumine cassum
Priamidem, nec Trojugenis, Priamoque redemptum
Reddis adhuc. agedum corpus jam redde parenti
Exanimum, accipiens dederit quae ditia dona.
Dixerat. huic paucis responsum reddit Achilles:
Huc veniat, pretium qui det, secumque cadaver 170
Avehat, id quando fieri vult rector Olympi.
Sic illi ad naves, gnatusque et caerula mater,
Multa inter sese alterno sermone loquuntur:
Jupiter ast Irin Trojanas mittit ad arces.
Surge, ait, Iri; alti linquens et culmen Olympi,
I Phrygias Trojae ad sedes Priamumque jubeto
Ire altas Danaūm ad naves et litora, natum
Ut pretio redimat genitor. dic regia secum
Dona ferat, mentem irato queis placet Achilli.
Solus eat, nullo Troum stipante: minister 180
Unus at e numero praeconum, jam gravis aevo
Ipse etiam atque annis effoetus, flectat habenis
Qui mulas rhedae insistens, supraque cadaver
Impositum ad muros revehat, comitetur euntem.
Fidere mente jube, nec mortem aut triste putare
Quidquam animo; talem caeli de vertice mittam

Previous page

Next page