Arcitenens: ast has gaudens Dictynna sagittis,
Irati Niobae prae se contemnere pulchram
Latonam haud veritae; geminos dea magna crearat
Quod tantum divos: multam prolem ipsa. sed omnem
Prolem olli, gemini merserunt funere divi.
Illa novem pubes jacuit miseranda diebus
Intumulata. alti populos nam rector Olympi
Verterat in lapidem. decima sed luce sepulcro
Caesam dī sobolem intulerunt, defessaque luctu
Immani genitrix tandem jejunia solvit. 740
Haec Sipyli solis nunc longe in montibus, illic,
Esse ubi nympharum frondosa cubilia fama est,
Quae solitae choreas Acheloia ducere propter
Flumina; inexpleto moeret vel saxea fletu;
Egerit et lacrimis quos dī fecere dolores.
Nos itidem, venerande senex, accumbere mensae,
Atque dapum meminisse decet. post flebis in altam.
Ilion ingressus natum, tristesque revecto,
Ut lubitum, solves lacrimas sine fine modoque.
Dixerat; ac surgens pinguem candore nivali 750
Mactat ovem: socii nudant, curantque, minutim
Et sectam verubus figunt: ignique subactas.
Detraxere dapes. Cerealia dona canistris
Attulit Automedon; coenam partitur Achilles:
Hi jactantque manus, dapibusque epulantur opimis.
Postquam exempta fames epulis, et vina quierunt,
Dardanides Priamus dīum adspectabat Achillem,
Admirans qualisque foret, quantusque: decora
Nam specie est visus non impar caelitibus dis.
Aeque Dardaniden Priamum adspectabat Achilles, 760
Et faciem admirans augustam, et verba diserta.
Mutua dehinc postquam est adspectu expletus uterque,

Previous page

Next page