Junget amicitiam pacto gens foedere Graja,
Nostraque: nos Trojam placida sub pace colemus;
Illi Argos laeti ad patrium, et sua tecta redibunt.
Talibus ille: senex, perculso pectore, fidis
Jussit equos jungi a sociis: moestusque parato
Membra locat curru, et manibus molitur habenas.
Antenor currum scandit comes. ocyus una
Hi bijugis Scaeae vecti extra limina portae 290
Extulerunt sese trepidi, campoque volabant.
Inde ubi venere ad Troas, Danaosque, relicto.
Procedunt curru in mediam, quae sola patebat,
Planitiem: contra major processit Atrides,
Et sapiens Ithacus versuto corde. ministri
Admorunt pecus interea, miscentque liquores
Vitigenos; puroque haustas de flumine lymphas
Dant manibus regum. tum cultrum eduxit Atrides,
Magnae aptum vaginae ensis quem ferre solebat.
Agnorum hoc summos media inter cornua villos 300
Praecidit, Troum, ac Danaūm quos rite tulere
Principibus circum praecones. extulit ambas
Atrides caelo palmas, mediusque virorum
Fudit clarisonas imo de pectore voces:
Summe deūm, atque hominum rex, et pater, optime, et idem
Maxime, in Idaeo regnas qui vertice; tuque
Sol, qui cuncta vides, cuncta audis; Flumina, Tellus,
Plectitis et quicunque hominum perjuria divi
Sub terra, vestrum numen testamur utrique:
Vos rata, dī, servate omnes haec foedera in annos: 310
Sternere Alexandro Menelaum siqua dabit fors,
Connubioque Helenae victor, gazaque fruatur;
Nos longe hinc patrias victi solvemus ad oras.
Sternere Alexandrum Menelao siqua magis fors

Previous page

Next page