Verbere dehinc monuit bijugos. rapuere volentes
Currum illi aërias trans nubes, altaque divūm
Ad tecta, et celsi venere ad culmen Olympi.
Curru heic solvit equos Iris, pinguisque solutis
Ambrosiae apponit manibus caelestia plenis
Pabula. moesta suae se matris diva Diones
In genua abjecit flentem Venus. illa gementem
Excepit; niveis gnatam et complexa lacertis 450
Mulcebatque manu, tremefacto et corde rogabat:
Dulcis nata, deūm tibi quisnam talia saevus,
Deprensae veluti manifesto in crimine, fecit?
Cui Venus: O mater, Diomedes ille superbus,
Progenies Tydei vesana, atque impia, vulnus
Intulit heu miserae, gnatum subducere pugnae
Dum cupio Aeneam, quo nil mihi carius usquam est.
Non Troas contra nam gens jam pugnat Achaea,
Sed fera cum magnis exercet praelia divis.
Haec fantem, blanda solatur voce Dione: 460
Dulcis nata, licet mentem dolor anxius urat,
Fer tamen. humana duros a gente labores
Saepe alii tulimus laedentes mutua divi.
Mars tulit; implicitum duris cum fortia vinclis
Brachia, Aloidae gemini, Otus, truxque Ephialtes,
Carcere in aerato vinctum toto amplius anno
Servavere. illic multo et graviora tulisset
Perditus aerumna Mavors, ille inclytus armis;
Mercurio ni rem pandens ex ordine tandem
Narrasset formosa omnem Eeriboea noverca. 470
Is Martem vafro subduxit denique furto
Enectum vinclis, et vix genua aegra trahentem.
Juno etiam tulit; ingenti cum robore fretus
Amphitryoniades laeva sub parte papillae

Previous page

Next page