Quam leto cernet vultu nos ire phalanges
Per medias magnoque aciem turbare tumultu.
Certe aliquis Troum pingui mox corpore diras
Pascet aves, canibusque feris data praeda, carinas
Ad Danaum duro confossus ab aere, jacebit.
Haec Pallas. dictis paret Saturnia Juno;
Et currus festina parat, pulchrisque comantes
Ornat equos phaleris, multo fulgentibus auro. 450
At Jovis aegisoni proles, Tritonia virgo,
Gressa patris celsa in magni penetralia, solvit,
Demisitque solo peplum, quod fecerat olim
Ipsa suis manibus, mira et variaverat arte.
Dehinc, pater indutus qua caeli nubila cogit,
Circumdans loricam humeris, fulgore micantem
Horrifico, armabat sese ad lacrimabile bellum.
Tum rutilos celeri currus pede scandit, et hastam
Corripit ingentem dextra, validamque, gravemque,
Heroum versas dira inter praelia turmas
Magnanimo qua diva domat prognata parente.
At Juno bijugis longo regina flagello
Instat equis. caeli, nullo impellente reclusae,
Sponte sua crepuere fores, queis Jupiter Horas
Praefecit, nube admota seu claudere apertum,
Amota sit opus clausum seu pandere Olympum.
Hac divae curru evectae se in bella ferebant.
Quas pater ut summo prospexit vertice ab Idae,
Infremuitque, auroque alas fulgente volucres
Pictam Irin misit, non mollia jussa ferentem. 470
Iri, ait, i celeri nisu obvia, verte retrorsum
Atque deas, ultraque veta procedere; ne, si
Huc veniant, nobis jam foede praelia gliscant.
Nanque hoc praedico, dictum nec tarda sequetur

Previous page

Next page