Atque hos ambrosia plenum ad praesepe revinctos
Constituunt: claris fulgenti marmore currus
Parietibus rite acclinant. in sedibus aureis,
Coelicolum coetu nullo discrimine mixtae, 510
Consedere, alto fixae cor vulnere, divae.
Jupiter Idaeo currus de vertice Olympum
Impulit, atque domos divūm pervenit ad altas.
Cui rutilos frater Neptunus limine in ipso
Solvit equos, currumque aris admovit, et omnem
Rite operit, tenui circundans carbasa textu.
At pater aurata de more in sede locavit
Membra, tuens late gentes; quem subter Olympus
Contremuit. Juno hinc, hinc Pallas moesta, sedebant
Attonitae, non fari ausae, non hiscere quidquam. 520
Queis genitor: Juno, Pallas, quae cura, quis angit
Vos tantus moeror? non certe exercuit inter
Bella virūm fessas longus labor, utraque Troas
Dum contra furit invisos, ac tristia genti
Arma infert. coepto me non absterreat unum
Quidquid inest caelo superum: (nam robore cunctos
Et manibus praesto validis) florentia vobis
Membra tremor prius invasit, quam torva cruentae
Se pugnae objiceret facies, certamine pugnae
Et quae multa cluent in duro immania facta. 530
Et merito: nanque (hoc effabor, quod fuit ipsa
Re praestare animus) misso ictam fulmine utranque
Vester non superas retulisset currus in arces.
Haec genitor: Juno compresso Pallas et ore
Mussabant juxta, iratae, dirumque sub alto
Exitium Teucris meditantes corde. profari
Nil ausa est Pallas, quamvis dolor aestuet intra
Indomitus: Juno haud tenuit sub pectore vocem

Previous page

Next page