Quae sacris adolet flammis, rubicundaque fundit
Vina: gerunt juvenes hinc atque hinc viscera quino
Fixa veru. postquam flammis femora usta, frequentes
Tosta igni postquam gustarunt viscera ad aram;
Secta minutatim fixerunt cetera longis
In verubus, curantque dapes, laetique paratis 560
Vescuntur, structisque agitant convivia mensis.
Postquam exempta fames, amor et compressus edendi est,
Crateras pueri statuunt, et vina coronant,
Inque orbem cyathis haustum tribuere liquorem.
Pota dehinc pubes laetum paeana canebat,
Tota et luce sacro celebrabat carmine Phoebum,
Placabatque iram certo jaculantis ab arcu.
Audibat, largoque deus gaudebat honore.
Interea aequoreas currum Sol condit in undas,
Et nigris terram involvit Nox atra tenebris. 570
Somno illi ad curvam sese stravere carinam.
Inde, ubi purpureo veniens processit ab ortu
Aurora, excedunt portu, cursumque capessunt
Ad socios. auram Phoebus pater ipse ferentem
Adspirat. laeti malum arrexere, sinusque
Velorum niveos pandunt; tum carbasus austro
Inflatur, proram subter fremit unda, liquentes,
Uncta vias currit, fluctu cedente, carina.
Ast ubi venere ad socios, Argivaque castra
Ingressi, curvo subducunt litore puppim, 580
Longaque supponunt firmo de robore fulcra,
Dilapsique abeunt sua quisque ad septa, ratesque.
Magnus at ingenti Pelides turgidus ira
Myrmidonum ad naves secreta in parte sedebat,
Non coetus Grajūm visens, non praelia; tristi
Sed lacerans animum cura, pugnaeque videre

Previous page

Next page