Parce animum flens multa, et plorans, atque probari.
Atridae cupiens. non te decet, optime, nostri
Hostis amor, ne sis odio mihi dignus amanti:
Sed, me qui laesit, mecum a te laedier usque,
Id decet, id dignum est te, Phoenix. nil tibi mecum
Non commune volo: vel regni fraena capesse
Mecum una, imperio mihi par, atque alter Achilles.
Nunc adeo hi responsa ferent: tu fessa reclina 770
Strato membra super molli. cras, fulserit Eos
Cum caelo exoriens, pariter statuemus uterque,
Heic perstare, domum an praestet jam classe reverti.
Sic ait; ac nutu Patroclum ponere jussit
Mollia strata seni condenso vellere; visa
Tandem oratores ut, re, tentoria celsa
Linquentes irent jam facto fine: deo par
Cum Telamoniades infit sic farier Ajax:
o Laërtiade solerti pectore Ulysse,
Tempus abire, via est quando haec praeclusa, nec ullus 780
Exitus est longis sermonibus. ire necesse,
Regibus et Danaūm tandem haec responsa referre,
Quamvis laeta parum, nostrum qui mente sedentes
Expectant cupida reditum. nam pectore in hirto
Hic gerit indomitumque animum, mentemque superbam
Ferreus; et dulces haudquaquam curat amicos;
Nec meminit quanto sit nobis cultus honore.
Immitis! fraterna aliquis pro caede solutum
Accepit pretium tandem, gnatove perempto.
Atque alter patria tutus versatur in urbe 790
Rite ubi persolvit noxam, placatus at alter
Triste odium ac diros ponit de corde furores:
At tibi dī saevos, nulla et ratione domandos,
Injecere animo sensus, iramque puellae

Previous page

Next page