Vociferans, foedusque manus ac tela cruore.
Verum, ubi perventum Scaeae prope limina portae, 220
Et celsam ad fagum, firmato pectore, primi
Substiterunt; socios et, versa fronte, manebant.
Extremi at, trepida caeci formidine, lato
Palantes campo fugiebant. Nocte sub alta
Ut fugiunt armenta boum tremefacta, fugavit
Omnes cum subito veniens leo: triste sed uni
Ingruit exitium; validis cui dentibus atrox
Cervicem primum fregit, dehinc viscera saevus
Devorat, atque avido nigrum bibit ore cruorem;
Agmina sic Troum palantia maximus heros 230
Insequitur, letoque extremum semper acerbo
Sternit dira fremens: fugit usque exterrita pubes;
Et multi curru ex alto volvuntur Atridae
Sub manibus, varioque ruunt pronique supinique
Ad terram casu. magna sic efferus hasta
Fulgurat ante alios, atque hosti fervidus instat,
Jamque propinquabat muris urbique; deorum
Cum pater atque hominum, summo digressus Olympo,
Sedit in irriguis praecelsae rupibus Idae,
Ille gerens dextra fulgur multo igne coruscum. 240
Hinc Irin croceis fulgentem concitat alis,
Atque jubet mandata leves deferre per auras.
Iri, ait, i Trojae sub moenia, nactaque dium
Hectora, quae ferri mando, fer nuncia verax.
Atriden donec magnum pugnare videbit
Ante aciem primum Argolicam, Troumque phalanges
Caedere, devitet pugnam, sensimque recedat
Ipse pedem referens; alios hortetur in arma
Urgeat et pavidum praesens in praelia vulgus.
Verum, ubi percussusve hasta, fixusve sagitta 250

Previous page

Next page