Qui nutu regit omnipotens hominesque, deosque.
Primum hoc augurium, cunctis et pulchrius, urbe
Pro patria pugnare. Quid hostem? praelia quid tu
Saeva times? cuncti ut pereant, sternantur Achaeas
Et leto ad naves, mortem vitabis, inersque,
Nec pugnax. sedenim si te cessare vel ipsum,
Vel timidis videam verbis avertere ab armis
Quenquam alium; mora nulla, mea confossus ab hasta 290
Indecorem fundes multo cum sanguine vitam.
Dixit; et antetulit gressum, quem pone secuti
Immensum socii clamorem ad sidera tollunt.
Tunc adeo tonitru gaudens et fulmine, celsis
Montibus ex Idae subitam pater ipse procellam
Impulit in naves recta, quae pulveris atri
Vim subitam, vento dirum stridente, ferebat.
Idem Grajūm animos enervans fregit, et ingens
Addidit Hectoreo capiti decus. ergo suoque
Robore, prodigiis et freti, evertere murum 300
Ingentem Danaūm certantes, vellere vallum
Instabant, pinnasque; et propugnacula magnis
Vectibus, ac pilas ingenti mole ruebant
Prima olim positas fundamina turribus altis.
Has ferro aggressi sperant subvertere posse
Emotas, densique everso irrumpere muro.
Stant Graji contra obnixi, clypeosque sinistris
Objiciunt. hosti, spargunt tela omnia dextris,
Ac densa muro subeuntes grandine pulsant.
Nunc huc, nunc illuc per turres cursat uterque 310
Ajax, et socios animis audacibus implet,
Hunc placidis hortans verbis, hunc voce minaci
Increpitans; si forte aliquem cessare videret:
O socii, o quisquis praestanti est robore, quisquis

Previous page

Next page