Ingreditur; silva qualis leo fulvus ab alta:
Suadet enim vesana fames, magnique superba
Vis animi, tentare pecus vel tuta domorum
Intra septa; viros nec si venabula dextra 350
Vibrantes juxta invenit, saevamque canum vim,
Territus absistit coepto; sed vel stabula alta
Insilit, ac praedam fert victor; vel cadit ipse
Ante, gravi medium transfixus cuspide pectus:
Sic animus dium Sarpedona fortis agebat,
Irruere, atque ingens muri perrumpere septum.
Nec mora, compellans Glaucum sic farier orsus:
Glauce, quid eximios nacti laetamur honores
Sedem, epulas, grato nunquam non plena Lyaeo
Pocula? cur similes divūm nos cetera turba 360
Suspicit in Lycia? partemque tenemus amoenas
Ad Xanti ripas magnam agri, vitibus almis,
Frumento et pingui felicia rura? virorum
Nos decet in primis haec propter stare, caputque
Objectare ultro, Mavors ubi plurimus ardet
Dicat ut hoc aliquis Lycia de gente sodali
Bellator: Nostri reges non dulcia tantum
Vina bibunt, ovium nec pinguia viscera tantum
Vescuntur, laudem obliti; sed robore praestant,
Ac primos inter stant laeti, hostemque lacessunt. 370
Hoc etenim si post belli discrimen, amice,
Vitatum ambobus, senio, letoque carendum
Jam foret; haud equidem primis ego mixtus in arma
Sic ruerem, nec te verbis in pulchra cierem
Praelia. nunc, quando mortis fata undique durae
Instant, quot nequeas numero comprendere, nulli
Quae fugere, aut vitare homini licet omnia; in hostem
Perge alacer mecum, nostro ut vel sanguine magnam

Previous page

Next page