Spesque ferunt rapidi vanas per nubila venti:
Verum agite, ac dicto cuncti parete volentes:
Confestim ad patrios hinc demus vela penates,
Posse capi quando spes nulla est moenia Trojae.
Sic ait, incenditque animum sub pectore cunctis,
Consilium regis vafrum quoscunque latebat. 160
Continuo immensum coepit fervescere vulgus,
Concita ut Icarii tollunt se caerula ponti,
Cum Notus, atque altis de nubibus ingruit Eurus,
Ingentesque cient vesano turbine fluctus.
Ac veluti densam Zephyri cum flabra superne
Impulerunt segetem, prono se vertice spicae
Inflexere, undat crebro seges horrida nutu.
Sic magno tot densa urgent se milia motu.
It clamor caelo ad naves et curva ruentum
Litora: sub pedibus densa caligine pulvis 170
Tollitur: aura sonat laetis hortatibus. altas
Arripiunt, certantque citi deducere puppes,
Atque cavas purgare vias, et fulcra carinis
Demere. late ingens confuso murmure gliscit
Vox inde ad patrias properantum solvere sedes.
Tunc adeo fatum violans Argiva redisset
Pubes, Juno foret ni sic affata Minervam:
Heu, Jovis aegisoni proles Tritonia, ponto
Sic fugient nondum maturo tempore Graji?
Atque decus magnum Priamo, Phrygibusque relinquent 180
Argivam defessi Helenam? quam propter Achivūm
Milia tot, patrio tam longe a limine, in atro
Strata sub Iliacis jacuerunt pulvere muris.
En age tecta patris linquens pete castra, disertis
Quemque virum et verbis inhibe dea, qua licet, altas
Nec sinito a curvo deduci litore puppes.

Previous page

Next page