Fas quenquam in pugna; subitus perculsa videntum
Terror habet sed corda virūm, longeque coërcet.
Parte alia Troum disponit rite maniplos,
Atque animos juvenum pugnae aptat Martius Hector.
Sic ambo infestis durum certamen in armis
Contulerant, Hector, pater et Neptunus, Achivam
Hic, Phrygiam hic contra certus defendere pubem.
Interea terram fluctu mare proluit ipsas 450
Ad naves, Danaūm densa et tentoria; vastus
It caelo clamor confertim in bella ruentum.
Nec tanto ad terram fremitu ruit unda, furentis
Ex alto Boreae pellunt quam flabra; nec ignis,
Aërio in saltu silvam qui concitus amplam
Corripuit, laxisque intro se immisit habenis;
Nec validas inter frondoso vertice quercus
Dira sonat reboans immani murmure ventus;
Quantus erat Danaūm fremitus Troumque, vicissim
Hortantum sese, vesano et Marte furentum. 460
Primus ibi Ajacem in magnum ferus Hector adegit
Telum ingens recta; frontem ut converterat illuc;
Nec ferrum ablusit quoquam, sed pertulit ictum
Adveniens, duplex qua supra ingentia balteus
Pectora tendebat sese, clypeum alter, at alter
Argenti clarum bullis religaret ut ensem.
Hi ferrum tenuere, viro ne membra subiret
Mollia. Priamides immani turbidus ira
Ingemuit, dextra quod fugerat irrita cuspis;
Et, mortem vitans, socium cedebat in agmen: 470
Ingens cedentem saxo Telamonius Ajax
Ingenti, (nam multa, citas religare carinas
Queis soliti, ante pedes pugnantum sparsa jacebant)
Horum unum attollitque manu, clypeique rotundum

Previous page

Next page