Nulla quae frangi vi quirent, vincula nectens
Implicui. vacuo pendebas aëre; divi
Toto indignantes turbabant plurima caelo,
Nec quibant circumfusi te exsolvere vinclis. 30
Ast ego, quem validis apprendere cunque furenti
Contigerat manibus, jaciebam limine Olympi
Praecipitem ex alto longum per inane, pavore
Semianimis donec telluris dura veniret
Ad sola. nec tumidum post haec tamen omnia facta
Pectus adhuc fervens penitus mihi liquerat ira,
Alciden propter laesum. quem scilicet, atras
Ipsa ciens contra Borea stridente procellas,
Mente mala vasti missum per caerula ponti
Abstuleras urbis Coae sub moenia cursu 40
Excussum. pater at gnatum solvique, labores
Et passum duros, Argivae ad moenia gentis,
Atque domus patriae miserans ad tecta reduxi.
Haec si forte animo exciderunt, meminisse recenti
Admonitu rursus cogam, fraudumque, dolique
Ut pigeat, noscas et tandem quid tibi lucri
Blanditiae, amplexusque ferant, sociumque cubile.
Jupiter haec: perculsa animum formidine Juno
Intremuitque artus, celeri et sic voce locuta est .
Esto nunc testis mihi tellus, atque superne 50
Ingens quod partes caelum se tendit in omnes;
Atque, deis qua nil jurari est sanctius, alta
Labens sub terra nigrae Stygis unda; tuumque,
Sancte, caput; nosterque, ausim quem fallere mendax
Haud unquam, thalamus: qui nunc Neptunus Achivos
Allevat auxilio, magna et premit Hectora clade,
Dardaniam et pubem, non suasu ad praelia venit
Ille meo, sed sponte sua, miseratus ad ipsas

Previous page

Next page