Quam longe teli jactus pertingit, adegit
Quod vir, firma suae tentat dum robora dextrae.
Hac se confertim densi infudere; praeibat
Attollens sacram deus aegida, septaque muri
Sternebat; puer aequoream ceu parvus arenam.
Qui sibi ludicrum studio cum struxit inani,
Ludo rursus idem manibus pedibusque solutum
Disjicit. ingentem Grajae curam atque laborem 450
Sic gentis tu, Phoebe, levi simul omnia miscens
Impulsu, ad terram fudisti; pectus et idem
Complecti attonitum Danais terrore fugaque.
Sic illi, ad naves compulsi, litore in arcto
Constiterant sese hortantes, dīsque omnibus alto
Cum gemitu ac votis tendebant lumina, et ambas
Suppliciter palmas. Nestor queis talia princeps
In mediis fudit moerenti corde, supinas
Ille manus tollens caeli ad stellantia templa:
Jupiter omnipotens, Argiva siquis in urbe, 460
Taurorumve oviumve imponens pinguia flammis
Viscera, pro reditu dulci est tua magna precatus
Numina; tuque pias non aversatus amica es
Aure preces; mentem subeant nunc omnia; cladem
Nunc, pater, horrendam fessis averte, nec omnes
Heic sinito Grajos Phrygio sub Marte domari.
Talibus oravit Nelides: verba precantis
Audiit, ac tonitru caelum concussit ab Ida
Jupiter altisono. pubes Trojana secundo
Freta Jove, incurritque audax, atque acrior instat 470
Ingens ut vasti fluctus maris, alta carinae
Septa supergreditur, venti cum saeva tumentem
Ex alto impellunt vesano turbine flabra;
Sic Troës muro sese infudere patenti,

Previous page

Next page