monasticos parietes magnatum aedibus, tacitos Melitae et Tauridis recessus urbis celebritati, silentium conventibus hominum viriliter praetuleris? Quanta laudum tuarum seges assurgeret, quanta dicendi suppeteret copia, si tuam in Deum pietatem, si monasticae paupertatis et frugalitatis studium, vitae severitatem, morum innocentiam pro dignitate ac merito fas esset explanare? Quae enim a primo tyrocinii tempore severioris vitae hauseras documenta, ea pariter ad seniles usque annos insculpita animo exercere non destitisti, nedum cum privatus viveres, quin etiam praefectus coenobii cum auctoritate polleres, cum emineres dignitate, ut ne latum quidem unquam a suscepta via deflexeris. Sed quid hisce immoror? Quando nam exordium sumam, ut institutum meum prosequar? Equidem intelligo plurima in te divinarum convenisse ornamenta virtutum, sed singulare quidpiam atque eximium prae se fert benevolentia tua, ex qua ad omnes pene Ragusinos cives uberrimus hodiernae voluptatis et laetitiae cumulus pervenit. Quis enim non gestiet laetitia nec voluptate perfruetur, si hujusmodi viro subesse atque parere contingat, cujus animus sit patria charitate et benevolentia imbutus atque instructus? Quotus quisque est qui ignorat hanc in quolibet optimo imperatore tanquam principem virtutem inesse opportere? Quodcumque imperium publicae felicitatis et commodi causa institutum est. Qua de re totis animi viribus atque ingenii tuendis civium vitae atque fortunis, inimicorum vi atque injuriis propulsandis, malis amovendis bonisque augendis operam sedulo navare munus est eorum qui imperii gubernacula tenent, ut si leges civibus condant, si inimicis bellum parant, si reis supplicia poenasque decernant, non nisi ut tranquillitati Reipublicae et saluti consulant. Verum qui haec omnia fieri possunt, quin diligantur tanquam filii quorum causa haec fiunt? Aut quid amplius parentes filiis charissimis praestare poterunt? Si enim parentibus, quod vitam et spiritum hausimus, referre debeamus, quod vita felici et tuta fruamur imperantibus; quod si a parentibus enutriti, hoc ipsum imperantium est, quorum studio vitae necessariis abundamus; quod si a parentibus honore et divitiis aucti, non sine imperantium favore et beneficio qui haec contulerunt accepimus. Qua propter qui de Republica benemeriti sint 4 studium A, B: amorem D 16 hujusmodi A, B: omittit D 18 quolibet optimo A, B: optimo quoque D 19 inesse A, D: esse B 21 vitae atque A, B: omittit D 21 inimicorum A, B: hostium D 22 malis...augendis A, B: omittit D 24 si inimicis bellum parant A, B: si bellum hostibus inferant D 29 referre debeamus A, B: referendum est D

Previous page

Next page