Facta hominum divumque. gravis quae forte Minervam
Quum foret aetherias vitae paritura sub auras,
Arte dolisque Iovis capta est. rex condidit alvo
985 Ipse sua, matris praereptam e corpore, natam
Sic monitus Terrae ac stellati numine Caeli,
Ne quis praestantem supremi regis honorem,
Aut habeat sceptrum potior. nam fata ferebant
Hinc fore progeniem claram prudentibus orsis.
990 Metis erat paritura insignem lumine glauco
Tritogenam, mentemque patri, viresque foventem
Assimiles, quondam divumque hominumque supremum
Regem educturam. prius illam at Iupiter alvum

iiciuntur, ab aliis mythologis paullo aliter narrantur, deamque hanc e Iovis capite seu cerebro ortam dicunt, unde et a Romanis Capita vocabatur, ut Fast. lib. 11I suspicatur Ovidius:

» Parva licet videas Capitae delubra Minervae,
» Quae dea natali coepit habere suo .

» Nominis in dubio caussa est: capitale vocamus
» Ingenium sollers, ingeniosa dea est.

» An quia de capitis fertur sine matre paterni » Vertice cum clypeo prosiluisse suo? Certe haec ultima explicatio ceteris praeferenda videtur; nam et TqiToyeveitx. dicitur heic ab Hesiodo eodem non bene secum consentiente. Hesychius enim habet: T^/rco, N/xgy^o? 0 K.oAop'oviog (pY]7i, rr\v KetyxXnv xxXeiv K&x\lxvxc;; idemque hac voce significari apud Cretenses, docet Eustathius ad Iliad. iv . Qua de re vide et Callimachum in elegia de lavacro Palladis; et, si vis ridere, Lucianum festive iocantem in dialogo Iovis capite laborantis cum Vulcano.