SATYRA VII. AGRICOLA
Hortorum custos, et aviti, Villice, fundi,
(Quandoquidem missis urbana negotia curis
Omnia composui, et quantum est in rebus ineptum
Concessi Noviis, et procurare Mathoni)
Ad te confugi, nostrasque perosus Athenas
Omnibus Aspasiis, atque ipso Pericle fessus
Jucundi me ruris in otia tuta recepi,
Naufragus insanis ejectus ut aequoris undis
Littoris optati tutam pede tangit arenam.
Rure ego per somnum faciles explevero noctes,
Rure ego nascentis surgam sub lumina solis
Incisurus olus tecum, socioque labore
Succincti pariter pisumque, cicerque seremus,
Et cum caepe fabam, et longos, mea regna, phaselos.
Crescite felici, mea crescite oluscula cura,
Atque cibo dominum, somnoque juvate salubri.
Quid fragor insanae melius mihi conferat urbis?
Anne cucurbitulis mutentur deterius, vel
Caulibus hircini cantus citharaeque Tigelli,
Alea Crispini, verbosi exordia Rulli,
Depontanus amor Priami, gula pauperis Iri?
Ergo animo quia certa meo sententia sedit,
Quod superest vitae, totum traducere ruri,

Previous page

Next page

---

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

---