Quod si Philosophis barbam vulsisse reponas,
Et male voltaeri lepidam allatrasse puellam,
Me facite hoc patiar damnari crimine ab illis,
Quos apud ingenii vecors Inscitia nomen
Abstulit, et famam obscenus, laudemque pudici.
Illepidis ergo Satyris non utile salso
Miscui inurbane, non ulla arma impia sumsi,
Qui frontem primo pravorum aggressus in ortu
Respexi ad causas, nervosque incidere quaerens
Morborum, in vitam unde omnis diffunditur error,
Parvula dum vello, proscindo grandia, ut ova
Elidat si quis serpentum. Negligit haec ars
Lenones, moechos, scurriliter et meretrices
Semper in ore habuisse, os semper tundere furi,
Infandasque forum in medium producere noxas;
Stultitiam at risu contenta petisse jocoso
Non effert pravas, sed tutius innuit artes,
Plusque juvat specie ridentis vera monendo,
Sic iter ad penitas certum mollita medullas.
Rusticus hoc differt urbano, scurra faceto.
Haec mihi suaviloquis Satyra lusisse volenti,
Urbanisque modis Charites in vota vocatae
Annuerunt... Sed non hoc nostrum est dicere. Lector
(Haec si forte aliquando legentur) judicet aequus.

Previous page

Next page