Versilis aut ictu dat somnum, admitque flabelli.
Perge domum Rhodopen deducere: cumque cubile
Ingreditur cubitum, ancillam scitare reversam
Quo species ierit tanta, et flos ille juventae
Conscia narrabit, dicetque quibus phialis, quot
Pyxidibus servantur formae elementa, puellae
Cras alios vultus factura, aliosque datura
Pulveribus mixitis ancillae ex arte colores.
Crinem ancilla dabit, dabit aevum, lumina, dentes.
Gnara tibi Rhodopen Rhodopes: de matre creare.
Aequantue pulvillo humeri, tantaque magistra
Surae accrevit honos, lateri fultura, et odoro
Caesaries capiti cristata, superciluusque
Arcus, purpureusque genis minii color. Illa
Illa papyraceas aptavit pectore mammas.
Nec Rhodope sola est: hoc Phyllis, Cynthia pacto,
Hoc formosa Chloe est. Ecquae fuit illa, reperta
In Circo, cujus bombycina pyga puellae est?
Dic age, nam bene nosti, et eris mihi magnus Apollo,
Qua mulier forma, quo sit pede, quove colore,
Pulcra, an deformis, juvenisne, an grandior aevo,
Depygis, curva, aut clauda, aut nasutula, Romae
Ambigat, et judex numquam dijudicet aequus.
Nunc age, pallidulo juvenem vultu, macieque
Enectum, obstipa gressus cervice ferentem,
Et tacitum specta. Jam barbam cerne, caputque
Rasum, atque intexo femoralia barbara lino.
Quisnam hic? Agnosco vultus, exsanguiaque ora
Doctiloqui juvenis, primis sapientia quem annis

Previous page

Next page