Quique interfuerat, narravit amicus amico.
Principio tenui fibrarum nexilis orbe
Membrana, inclusum quae cor parte ambit ab omni,
Pera velut, loculique, aut tuto capsula septo,
Tota cicatricum signis distincta scatebat
Exiguis huc atque illuc, sed tam exiguis, ut
Quamvis arguto componas lumina vitro,
Vix subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
Non intus subiere tamen: fueranque sagittis
Vulnera amatorum sicco pars lumine facta,
Pars lacrymis, pars risu etiam: durissimus omnia
Excussit clypeus, summoque umbone pependit
Omne sine ictu imbelle, et non penetrabile telum.
Flavus at ille latex, cui cor lente innatat ipsum,
Nunc alacri saltu mirabile! summa petebat,
Nunc infra, pressus quasi pondere, desiliebat.
Haud aliter tubulis argenti pondera vivi
Servata in vitreis designavere calorem
Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
Non tamen iste vices ostendere tempestatum,
Sed rerum longe graviorum aptissimus humor.
Nam si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
Urbana tunicae ventosus honore recentis,
Vociferans peregrinum ore increpitabat inane, et
Ridiculus ridere nihil ridenda subiret
Conclavi, et primum pedibus vix limen iniret,

Previous page

Next page