Sic tu virtutis nactus fundamina firmo
Constabilita solo spatioque extructa capaci,
Ornamenta etiam quaere illius. Aedificata
Jejuno nimium domus est, et paupere censu,
Quae tantum domini non corruat in caput, et quae
Possit ab hibernis latebram praebere procellis.
Sic in amicitia virtutibus adde decoram
Ornatus speciem. Famae est Quintilla pudicae,
Unaque de priscis vere matrona Sabinis
laudo pudicitiam, miror magis: Accipe, si quis
Hanc, dicat, nolim. Quia mores nulla pudicos
Commendat species, nec tantum Juno pudica
Est, sed pulcra etiam. Doctus, jucundus amicus
Sit, comis, lepideque urbanus, amabilis idem,
Et morum facilis, vitiis qui ignoscere parvis
Possit Aristippo propior, quem vita decere
Alterno rerum possit quaecumque colore.
Nempe ita virtuti virtutis commoda demum
Accedent, motoque micabit dia voluptas
Pectore, et in vitae princeps consentiet usum,
Dum laeta ornabit, recreabit tristia, semper
Humanos animos pennis fotura benignis.

Previous page

Next page