Novi urbem, et dominam novi, dominosque minores.
Pol! per doctrinae vana instrumenta recentis
Usque libido nova gliscit malesana sub arte, et
Publica materies morum sic crevit, eundo,
Olim celandus non sani pectoris aestus,
Nunc vitae studium, et quovis ars aere paranda,
Urbanos si inter cupias urbanus haberi.
Si potes, o urbane, mihi dic rure moranti
Vestra haec vivendi ratio quid protulit? aut quid
Grande bonumque paravit! Quae vos copia ditat?
Nam si forte ineas summam totius acervi,
Invenias mecum, in manibus superesse tuis nil
Praeter consimiles vetulis, pictasque puellas,
Atque famem integram quaesitas impare censu
Post epulas, et dextro haud umquam tempore lectam
Molem librorum ingentem, scriptasque ad amantem
Ridicule, missasque tabellas, atque loquendi
Tortile nodosumque genus, quod psittacus aut vix
Reddere pica queat, vestros imitata lepores:
Adde vitro inclusas lacrymas, et inutile pondus
Sortitas nugas non sani incommoda saecli.
O nuptae, innuptaeque colum capite: abjice nugas
Turba virum, et terram potius versato ligone:
Vel si in deliciis sunt otia, nocte dieque
Carpito felices Bacchi sub numine somnos.
Utilius sic vestrae ierint oblivia vitae,
Solbria ineptarum quam tanta negotia rerum.
Fors nova praecipites reparabunt saecula mores
Haec nos inculto viventes rure putamus.

Previous page

Next page