Pol, scite docteque! Viri sapientia mira
Illius! Ille quidem regali dignus in aula
Publica ad arbitrium moderari commoda rerum!
Omnia perlegi, atque animo mecum ante peregi.
Liberius, quod visum est, dicam. Aut bellum erit, aut pax.
Rursum, vel sine sanguine pax erit: acria vel post
Praelia dictabit victo victoria pacem.
Res adeo humanas mergit caligo futuri,
Nulla hodie ut sapienti divinatio detur.
Haec ubi conticuit fatus, contra exilit acer,
Atque infit Mamurra. O quid censetis, an arctum
Transmisisse fretum queat, atque Britannica regna
Invadet Gallus? Quonam cessura putatis
Tanta novi haec, et inauditi discrimina belli?
Hoc opus, hic labor est. Surgit gravitate senili
Cotta, manuque silentia poscit utraque.
Atque repente sinu, senior dum surgit, aperto
Excidit excussum illi haud enarrabile textum
Chartarum, scissi farrago voluminis ingens.
Ingeniosus ibi ventura duella papyro
Bibliopola Italus, Gallus, Germanus, et Anglus
Crediderat, penito et rimata in pectore Regum
Consilia alta, regunt queis pacem, et bella ministrant.
haec populo paucis vulgaverat assibus emta,
Fata orbis terrae! Vento nunc rapta feruntur!
Vix discurrentes pueri, et sub scamna ruentes
Collegisse queunt, et hianti reddere Cottae.
Ille, ubi collegit sese, sic ore profatur:
Hanc testor cladem, mihi qua pretiosa supellex

Previous page

Next page