Proh stirps remotis educata rupibus
Nutrita lacte tigridis saevissimae,
Atque innocentum saepe pota sanguinem
Quae promis impie ferox nequissimos
Dolos furenti tetricoque Principi!
Ut jussa gaudes feritatis horridae
Dextra cruenta, perfidoque pectore
In immerentes exequi Christi greges?
Quales malorum immaniumque vulnerum
Parare poenas, explicare plurimas
Caedes peroptas, et cruore spargier?
Quales calumnias iniquo crimine
Miscere quaeris, excitasque Caesarem
Turpes ad iras, ultionem luridam?
Ast justa praeceps fulminantis Numinis
Vindicta stridet, impiosque dissipat.
Fatur Anastiades, sed nunc, Sanctissime, cerne
Quanta domus, saevos quam pulchra ministros
Excipiat, genus injustum ad mala cuncta paratum.
Adspice quae circum lecto de marmore sedem
Porticus exornat. Stant vasta cubicula passim
Interius, munita armis, pulchro ordine fulgent.
Parte alia, forma simili, Ginicaea nitescunt.
Porticibus decorata suis. Loca fulgida praebent
Foemineae sedes turbae, queis sumere somnum
Instruere et dapibus mensas, et ducere pensa.
Hinc aliae lanasque parant, et volvere fusos
Usque agiles rutilo digitos cum tegmine quaerunt,
Hinc filos aliae lectos vel murice tingunt,
Vel jungunt aliae tinctos, varioque colore
Componunt pariter, retrahuntque volumina, et orbes,
Ast aliae texunt deductis stamina filis

Previous page

Next page