Jam sapiente dato viduis rectore carinis:
Aethereis veniunt tectis, longoque locantur
Ordine, quo meritum, longaeva aetasve ferebat,
Dum oribus ac oculis Divum coelestia splendent
Gaudia, et aeternos spirant sine fine nitores.
Tum Ljudevit: „Fratres: nam firmius ista sonabunt
Gutturibus Divum dehinc icta vocabula nostris.
Plaudite iam, fratres. Patria tellure resurgunt
Tecta ferae quondam noctis destructa procellis.
Et tumulata viros, campos tumulata virentes
Fata favent, magnus rursus dum captat habenas
Jupiter, ac piceas nubes dispellit et umbras
Illyridum terris, lucemque diemque reducit
Sole novo. Alma favet Cytherea, favetque Diana. 11)
Cernite, nam teneras iungunt (mirabile visu)
Luce manus clypeo, nostros tutante nepotes.
Non cassum nostra iacuit cervice recisum
Corpus, et immanes vestri cecidere labores,
Bate ac magne Pines; Miloši Lazarique supremus
Fluxit corde cruor. Nec Zrinius occidit heros
Gratis. Sed Sigetum magna dum morte tuetur,
Venturos tuitus, vitam cum sanguine fudit.
Plaudite iam, fratres: nam denuo patria surgit,
Plaudite iam laeti, ac sortem celebrate secundam."


Illi omnes hilari clamant de pectore voces,
Laetantesque, dii, mortalia carmina dicunt.
Pars manibus plaudunt, pedibus pars atria pulsant
Arte patrum (terris kolo dixere nepotes)
Junctis in cyclum manibus, celeresque moventur:
Interea Aonius cytharas imitante sonoras
Gundulić ore canit, patrias inflatque cicutas.
At genitus Maia celeres dum captat in auris
Remigio alarum Zephyros, et laetus inanem

Previous page

Next page