Qualis dira fame in sylvis agitata leaena
Auribus arrectis explorat caeca viarum,
E luco agrestis sonitum si exaudit avenae.
Pascere ibi pecudes rata mox exultat, et ardet, 80
Esuriemque suam sperans explere repente
Fulminis in morem cursu alite transvolat illuc,
Audito cantu bellatrix illa superba
Haud secus exclamat, quaenam sors prospera, et ingens
Praeda, meae sociae, sese venantibus obfert? 85
Huc properate alacres, spoliis potiamur opimis,
Osmanum, nostramque fidem, et nos vindice poenâ
Ulturae: clades manet altâ mente reposta.
Haec vix fata loco celerans se proripit illuc,
Alipedemque citum ferratâ calce fatigat, 90
Cursu quam comites glomerato pone sequuntur.
Ac velut abrupto si quando e sidere turbo
Praecipitat, clivis rivi et volvuntur aquarum,
Vortice quae rapiunt quaecumque obstantia septa,
Obruit incautas subito sic impete matres 95
Nimbus Amazonidum, trahitur sub pectus eburnum
Correpta haec longe, transverso corpore at illa
Collum in quadrupedis iacitur, dum crine prehensa,
Altera raptatur, veste altera, et altera zonâ.
Per deserta lupi diro terrore frementes, 100
Imbelles rapiunt pecudes sic noctis in umbrâ.
Praedâ laeta cohors procul his secesserat arvis,
Quum raptae matres, eventu et sortis iniquae
Perculsae auxiferos quaestus simul ore dedere.
A patre auxilium petit haec, a fratribus illa, 105
Dilectum gemitu supplex vocat altera sponsum,
Vladislavum omnes pro libertate reposcunt.
At frustra clamant, miseras eduntque querelas,

Previous page

Next page