Qua ratione queat motus cohibere rebelles
Sollicitus, blandâ sic coepit voce profari:
Fidi custodes, nostrae tutelaque vitae, 15
Queis onus imperii, summâ ac innititur omnis,
Haud audita mihi, nec visa referre necesse,
Ausus et usque furens sit quo procedere miles,
Quid poscat pridem novistis, quidque minetur.
Consulite in tali quidnam discrimine agendum? 20
Liber quisque palam retegat, quod pectore condit.
Gratum audire mihi, quid sentiat unus, et alter;
Vestris imperium dictis confidit, et orsis.
Succumbit, fidens qui sese consulit unum.
Hic tacuit Caesar, Dilaver protinus infit: 25
Maxime Rex regum, gladio metuende potenti
Solis ab occasu radiantis solis ad ortum,
Rex, cuius famae non sat protenditur orbis,
Quem cuncti et reges summo venerantur honore,
Si contra eoum volucrum regina draconem 30
Unica fertur adhuc, culpanda examina mota,
Queis frange igniferas nec opino turbine pennas.
Sanguineis regni muniri exordia vallis
Compertum, sanguis plerumque effusus ab hoste
Imperii est solidum fulcrum, columenque recentis. 35
Haud aequo Caesar dicendus iure tyrannus,
Periuri sceleris poenas qui sumit acerbas.
Improba cuncta queunt ignoscere crimina Reges,
Laesa at maiestas ignoscit crimina numquam.
Parcere subiectis generosum, et Principe dignum, 40
At iustum, et sapiens est plectere morte rebelles.
Nec nos turba furens dumtaxat sternere tendit,
Deiectum solio te perdere at illa minatur.
Pace tuâ dicam sublimem tollit ad astra,

Previous page

Next page