Cornu dum Nehanas nervum protendit ad aures,
Ignito illi heros tubulo cremat ora, sinumque.
Suffikerae hinc alacer telum lethale retorquens
Hastâ transadigit costas, et pectora rumpit.
Aerato armatus tubulo, dum valla tuetur, 145
Aggreditur quotquot, monituros iactat ad ima;
Horridus ut turbo volat huc, et transvolat illuc,
Corpora deiiciens, caedens, et caesa relinquens,
Sub dio pugnans nullo munimine tectus,
Par telo ignifero pluviali grandine mixto 150
Mortem non metuit, quae volvitur undique circum.
Armis explosis glomerantur stragis acervi,
Moenia ter quatiens invadit turba rebellis,
Ter passa at cladem, ceditque repulsa retrorsum.
Litora sic tumidis dum fluctibus hausta videntur, 155
Illisi ad cautes refluunt per caerula fusi;
Et veluti ad ripas redeunt mox aestibus acti,
Sic redit irrumpens aequo impete turbidus hostis.
Spahiadum ductor stricto se proripit ense
Dervis torva tuens, et sic conclamat ab ore. 160
Qui non foemineâ cretum sese indole sentit,
Nec foeda est comitum sordes, et dedecus ingens,
Quâ mea dextra viam sternit, post terga sequatur.
Arripit his dictis immani robore pinum,
Moenia quo pulsat, latoque recludit hiatu. 165
Magnanimum trepidat nullâ formidine pectus,
Quin mortem spernens truncum fera dextera volvit.
Advolat auxilio veniens turba undique bellax,
Congeminatque ictus obversâ in maenia pinu.
Sternit Alim interea saxum, quod corruit ingens, 170
Aenea glans Mekmet, stridens telumque Durakam,
Fractâ fronte Resul, transfosso lumine Becir,

Previous page

Next page