Komljani, Zagarač, Bjelopavlić arduus illis
Iam dudum post terga manent, modo Rovce refertos 220
Conculcant saxis; post hos, ubi flava fugatis
Nocturnis umbris aurora rubescere visa est,
Agmen ad illustrem fluvium, cui Morača nomen,
Venit, ab hoc nomen regioni educitur illi.
Hic transire diem validum consederat agmen. 225
Hic madido iacuit revolutus gramine, somno
Ut recrearet iam fessas in corpore vires:
Hic autem ignerium ballistae cernit acerbum
Ac accurate plumbum letale recenset,
Cote sui fidum vel laevigat ensis acumen: 230
Hic chalibe ex saxo scintillam excudit et illam
In foliis siccis capit et dein accumulatis
Termitibus forti flatu flammam excitat acrem:
Arietis hic quartam partem oblatam a grege miti
In nuceo parvoque veru conversat ad ignem, 235
Vel de ventre trahit perae sibi caseolum album.
Ardescitne siti? Non distat Morača flumen.
Estne calix opus huic? Palmas adhibebit utrasque.
Interea caelum sine nube rubescere coepit,
Pastor oves vigil in vicina convocat alpe, 240
Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.
Ecce gregem proprium visurum cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et facibus non hunc comitantur 245
Illustres comites, et nec de turribus altis
Aera, sed occiduus sol est comes illius ac aes
Arietis adveniens clemens de monte propinquo.
Illius templum est spatium omne sub aetheris axe,
Ara verenda et mons et vallis, thus odor ille, 250

Previous page

Next page