Atque titillatos aufert tentigine sensus.
Vt tamen obscaenis similes gannitibus odi
Et dignos meretrice sonos mollique cinaedo,
Sic minus absurda nec amabile uoce boantes
Exaudire uelim atque ululantes uoce ferina
Et uasto clamore Getas Cymbrosque frementes.
Vt toruam fugio pestem, sic debile carmen
Eneruesque modos. Vox efferat altera mentem,
Altera debilitat. Medium simplexque probamus;
Semiuirosque Phrygas et rustica pectora uito.
Vox tamen ambrosia quandoque et nectare dulci
Dulcior Hyblaeisque fauis fluat, illa dolores
Mitiget et fletus dulcescere cogat amaros,
Illa salutares somnos mortalibus aegris
Alliciat morbosque graues saeuumque laborem
Paulatim leuet et sudorem abstergat anhelum.
Illa domet rabiem et furiales temperet iras
Immitemque animum et saeuae corda aspra nouercae
Leniat, illa Iouem exarmet iam fulmine in ipso,
Et prece conciliet manes hominesque deosque.
Illa etiam somno torpentes excitat arctus
Accenditque uiros laudum face et asperat iras
Ingentes, pulcramque docet per uulnera mortem
Pro patria et laribus, pro libertate pacisci
Et procul ignauum fugat imperiosa pauorem.

Previous page

Next page