Sed neque formosis nimium capiare lacertis,
Saepius et blandae uincula rumpe morae.
Non tamen abstineas cursu: licet horridus Auster
Ingruat – ipse tuo sidere tutus eris;
Nauta uel alcyones prae te rogitare recuset –
Tu tibi Cassiope, tu tibi Castor eris.
Quod si dilluuium Pyrrhaeaque saecula cernis,
Seu puer igniferis deuius errat equis –
Hic tibi certa quies, in culmina nostra recurras,
Neue salutifero degere parce sinu.
Huc trepidus redeas; caelum turbante Typhoeo
Aeternos fama est delituisse deos.
Tu quoque Phlaegraeum si rupto monte uidebis
Agmen et horrisonas prosiluisse feras,
Eia age, rumpe moras subitos molire regressus
Et patriae fugias monstra nefanda tuae.
Praestat Auentinum furem et Busyridis aras,
Ismarii stabulum praestat adire ducis,
Aut mage Sardiniam et Scyronia saxa frequentes,
Horrendi uideas saxa uel Antiphatae,
Caucaseasque niues et inhospita saxa Promethei,
Siue Thomitanae templa uetusta deae,
Quam iuga Gargani, aut Veseui incendia montis

Previous page

Next page