Et tibi flore nouo quae pullulat, ista senescet
Et dominam linquet forma caduca suam,
Nec tibi Colchiacis facies iuuenescet ahenis,
Sulcabit teneras cum tibi ruga genas.
Et simul annoso pellis laxabitur aeuo,
Et pinges raris tempora calua comis;
Orabis quoties multos, te nemo rogabit,
Emeritam nec uox blanda decebit anum.
Non extensa cutis, facies fucata, nec emptis
Arida caluities dissimulanda comis;
Ridebitque nepos Hecubam gracilemque cicadam,
Succiduoque tremens corpus anile gradu.
Gaudebunt furtim iuuenes furtimque puellae
Supplantare tuos turba iocosa pedes,
Nec baculum ancillae parcent subducere, nec te
Saepius in media destituisse uia.
Et quae nunc rides, merito ridebere cunctis:
Auctorem repetunt crimina quaeque suum,
Fraus quenquam pro fraude manet, pro crimine crimen,
Tardior et multo foenore poena uenit.
Vidi ego iam faciles Venerem spraeuisse puellas,
Postmodo flere senes criminis arte sui.
Sic, modo si qua malos exerces foemina fastus,

Previous page

Next page