Passa precesque meas, sanctorum et praemia morum:
Verum illi sese iuuenilibus obtulit annis
Publica maiestas, pariter gauisa uicissim
Augeri uirtute noua et geminare decoris
Ornamenta sui. Quod si manet inclyta uirtus,
Non temere illa sinet sensu effluxisse tenaci
Me nomenque meum, summisque exire medullis
Ingenium et fidi uatis monimenta uetabit,
Quem concors studium et socii commercia fontis
Alliciunt, cum quo salibus lusisse proteruis
Dignatus totiens grauioraque ponere tristis
Verba supercilii et morosam soluere frontem.
Adfectus quod si proles Farnessia nostros
Fastidire potest, Pyladem contempsit Orestes,
Thesea Pyrithous, Patroclum exosus Achilles,
Fratrem Atrida suum, nec amauit Castora Pollux;
Vsque adeo nihil est uixisse diutius una
Et tantum triuisse salis studioque perenni
Illustrem dominum coluisse et carmine nostro.
Sed si forte refert factis ut nomine claro
Pellaeum iuuenem, blandis dignatus ut ille
Alloquiis Cinicum, sic me sermone leuabit
Alterno, scriptis et compellabit amicis.

Previous page

Next page