Inter tot summersa duces. Nisi principe dignum
Moliri nil passus eras: si copia pugnae
Poscebat, quis te melior struxisse cohortes?
Quis nimbos densare equitum longisque iubarum
Crinibus ornatas animare industrior alas?
Quisue catenatas equitum peditumque catheruas?
Quae ualeant acies cuneos acuisse feroces,
Cornua quae deceant, quaeque ordine prima feratur,
Quae postrema manus, quid dextra in fronte locari
Conueniat, laeuae quae sint accommoda parti,
Singula quis sumptis disponere promptior armis?
Antiquos nostrosque duces hac laude uideris
Militiae atque ipsum regem superare Molossum.
Vos, Thusci, sensistis, agri, uos, Lydia culta,
Vos testes, fluuii hostiles innabilis Arni,
Turbine quo fertur medios animatus in hostes,
Quam tonat horrendum clypeo, quam fulminat armis!
Non Alpes te mille iugis arcere ruentem,
Non ualidae turres, non muri adamante rigentes,
Non uallum, non castra queant. Tu Pelion Ossae
Erueres, uel si qua polos noua machina surgat
Despectura, tuis rursus procumberet armis.
Quis tecum, princeps, primo de culmine laudis
Contendat? Nullus miles tibi robore nec dux
Consilio tibi, Paulle, parem se praebeat ullus.
Quis prior aduersae secreta latentia fraudis

Previous page

Next page