Caesareo mixtum pontificale decus.
Haec neque disutis compages eruta saxis,
Nec putri facies puluerulenta situ,
Nec suspecta tibi cariosae pondera molis
Quae bene adhuc restant robore firma suo:
Pulcra renidescunt sacri penetralia coetus,
Forma nec immundi sordet ut ante loci.
Nam sibi detersa facie iuuenescere uisa est,
Ridet et exhausta Pithia sorde domus.
Canitiem nigri sacram compsere recessus,
Antraque deformes deposuere situs.
Praeterea effigiem uatum consessus amoenam,
Et sociae pandet turba uerenda manus;
Nostra redorditur Romam quaecunque iuuentus,
Effundet dulces docta per ora modos,
Tota specus sacro resonabit carmine uatum
Agnoscentque suum saxa reuulsa melos.
Ipse nouos edens plausus de more sonabo
Romuleam ingeminans terque quaterque diem,
Quo tantam exorsus diuis hortantibus urbem
Omine bis senae Romulus augur auis;
Semine quae paruo tanta ad fastigia creuit
Et sibi deuicto non minor orbe fuit.

Previous page

Next page