Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
-- 3-513 -- in futuro seculo irremissibile dixit,
nonne dedit intelligi leuiora ibidem remitti posse? Quod si nullum illic
remitteretur peccatum, de hoc quoque, quod non remittatur, simpliciter
absoluteque dixisset neque secula distinxisset. Distinxit autem, quia
sciebat esse quasdam in homine maculas peccatorum, quę, si in pręsenti
seculo conuenienti castigatione penitus dilutę non fuerint, dilui debeant in
futuro; utique in carcere illo, de quo non exitur, donec redditus fuerit
nouissimus quadrans, qui debetur, non in illo, in quo neque soluendi debiti
facultas ulla est neque exeundi potestas. Huic quidem sententię etiam
Apostolus astipulatur dicens: Vniuscuiusque opus quale fuerit, ignis
probabit. Si cuius opus arserit, detrimentum patietur, ipse autem saluus
erit, sic tamen quasi per ignem. Quis est iste, quęso, cuius opus
ardet et detrimentum patitur, et tamen ipse saluus erit per ignem? Non ille,
qui supra fidei fundamentum imponit aurum, argentum, lapides preciosos, id
est, meras defecatasque uirtutes, non etiam, qui ferrum, ęs, plumbum, hoc
est, delicta grauiora. Quis ergo? Quis, nisi qui superextruit ligna, foenum,
stipulam? Quę quidem leuia tanto leuiora fiunt, quanto magis exuruntur. Et,
si secus res se habet, dicant assertionis nostrę calumniatores, ubi illos
collocabunt, qui statim, ut conuersi confessique fuerint, uita decedunt?
Damnari non merentur, quia doluerunt se peccasse; absolui non debent, quia
nondum iusto dolore satisfecerunt. Neque enim implere illis per mortem
licuit, quod a sacerdote poenę nomine iniunctum fuerat. Quia ergo iustitię
ratio exigit, ut nullum prorsus crimen relinquatur impunitum, profecto
necesse est, ut aliquis alicubi existat poenarum locus, in quo puniantur
illi, qui ad ęterna supplicia delegandi non sunt, sed potius temporalibus
purgandi, ut expurgari eo demum regno digni euadant, in quod nihil intrabit
coinquinatum, et in quo intrantes gaudeant et dicant: Probasti nos, Deus,
igne nos examinasti, sicut examinatur argentum. Transiuimus per ignem et
aquam, et eduxisti nos in refrigerium. Veritas ista ne in obscuro
lateret, quorundam defunctorum manifestis apparitionibus illustrata est
perspicaciusque patet, quam ut
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
|