Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
-- 1-406 -- ait: Experto itaque seni deuote consulenti credite,
filię: si semel gustastis, quam dulcis est Dominus, ad quem accedentes
lapidem uiuum, ab hominibus quidem reprobatum, a Deo autem electum;
poteritis ab eo illud audire: Venite, et ostendam uobis omne bonum.
Et tunc ostendet uobis talia, qualia non nisi mentes assuetę norunt.
Scio, quid loquor, charissimę. Nam ut meam insipientiam loquar, ego
homunculus sic abiectus, sic uilis in domo Domini, adhuc uiuens in corpore,
angelorum sępe choris interfui, de corporeis per hebdomadas sustentationibus
et nutrimentis nihil sentiens, diuinę uisionis intuitu. Post multorum forte
dierum spacia pręscius futurorum redditus corpori flebam. Quid ibi manens
felicitatis habebam, quid inenarrabilis delectationis sentiebam, testis est
ipsa Trinitas, quam cernebam, nescio quo intuitu. Testes sunt et ipsi beati
spiritus, qui aderant, testis est etiam conscientia mea, quia tantis bonis
ipse fruebar, quot et qualia nescit proferre mollities corporis mei. Denique
subiungit dicens: Non potest ad tantę contemplationis dulcedinem cor
secularibus plenum negociis aspirare, sed oportet, ut seculo moriatur, ut
soli Deo per tantas meditationes et desyderia supernis inhereat. Vnde granum
frumenti cadens in terram, nisi mortuum fuerit, semper sic manet, ut
cecidit. Quod si moritur, fructum plurimum affert.
Thomam Aquinatem, catholicę ueritatis locupletissimum dissertorem, dum de Deo
diu multumque cogitat, a solo attolli et altitudine fere cubitali in aere
pendere uisum ferunt neque deinde tantę contemplationis fructum dissimulare
potuisse, uultu prodente iocunditatem, quam intima conceperant pręcordia.
Extasi autem tam profunda rapi solitum, ut interdum candelam accensam
tenens, ea demum ad manum usque absumpta, flammę calorem non senserit. Quem
prorsus non sensisse, iis etiam, qui id factum non uiderunt, fidem facere
poterant non pauca in manu ipsius ac digitis adustionis uestigia. Qualia
ergo illa aut quantę delectationis fuisse dixerimus, quibus occupatus animus
non aduertebat
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
|