Lex sibimet ponenda.
Nil temere dicas, inconsulteue facessas,
Hanc seruato libens constanti pectore legem.
Tristes pelle animo curas, et inania uites
Gaudia, quae pulchro moderabere semper honesto.
Exulta, si labe cares, si criminis expers
Dulci indulge Deo, qui te intimus incolit hospes.
Quum de te loqueris, paucis perstringe modeste,
Quumque necessarium fuerit, propriisque caueto
De rebus caelanda loqui, nec prodiga lingua
Iactet te, aut cuiquam laxis detractet habenis.
Vrere ueridico sermone, et cognita dicas.
Nullum laede uolens, patienter uince nocentem,
Nec contra uanos latratus ipse relatra.
Fortis inhaere Deo, quo te uis nulla reuellet,
Non amor eliciat, non illecebrosa uoluptas,
Non odium euertat, non ullus separet usus.
Frena iram, et tacita rixantem supprime pugna.
Pacis ama coeleste bonum, semperque quietum
Pectus habe, et semper discordibus abstine rixis.
Oppugnatores placidae procula aufuge pacis.