Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Porro dum nimio plus gentilium librorum maximeque Ciceronis lectione
delectaretur et Hierosolymam uersus nauigaret, diuinitus mulctatus omnem
curam ad diuina perdiscenda conuertit. Qua de re in epistola ad
Eustochium sic ipse de se confitetur et ait: Cum annos plurimos
domo parentibus sorore cognatis et, quod his difficilius est,
consuetudine lautioris cibi propter cęlorum regna me castrassem et
Hierosolymam militaturus pergerem, bibliotheca quam mihi Romę summo
studio ac labore confeceram, carere non potui. Itaque miser ego
lecturus Tullium ieiunabam. Post noctium crebras uigilias, post
lachrymas, quas mihi pręteritorum recordatio peccatorum ex intimis
uisceribus elliciebat, Plato sumebatur in manibus. Siquando in
memet reuersus prophetam legere coepissem, sermo horrebat incultus,
et quia lumen cęcis oculis non uidebam, non oculorum culpam putabam
esse, sed solis. Dum itaque me antiquus serpens illuderet, in media
ferme quadragesima medullis infusa febris corpus inuasit exhaustum
et sine ulla requie (quod dictu quoque incredibile est) sic infelicia membra depopulata est, ut
ossibus uix hęrerent. Interim parabantur exequię et uitalis animę
calor toto frigescebat corpore, in solo tantum tepente pectusculo
palpitabat, cum subito raptus in spiritu ad tribunal iudicis
pertrahor, ubi tantum luminis et tantum erat ex circumstantium
claritate fulgoris, ut proiectus in terra sursum aspicere non
auderem. Interrogatus conditionem Christianum me esse respondi. Et
ille qui pręsidebat, 'Mentiris', ait, 'Ciceronianus es, non
Christianus. Vbi enim thesaurus tuus, ibi et cor tuum.' Illico
obmutui, et inter uerbera (nam cędi me iusserat) conscientię magis
igne torquebar, illum mecum uersiculum replicans, 'In inferno autem
quis confitebitur tibi?' Clamare tamen coepi et eiulans dicere:
'Miserere mei, Domine, miserere mei.' Hęc uox cum inter flagella
resonaret, tandem ad pręsidentis genua prouoluti qui astiterant
precabantur ut ueniam tribueret adolescentię, ut errori locum
penitentię daret, exacturus deinde cruciatum, si gentilium
litterarum libros aliquando legissem. Ego qui tanto constrictus
articulo uellem etiam maiora promittere, deierare coepi et nomen
eius obtestans dicere, 'Domine, si unquam habuero codices sęculares,
si legero, te negaui.' In hęc sacramenti uerba dimissus reuertor ad
superos, et mirantibus cunctis oculos aperio, tanto lachrymarum
imbre perfusos, ut incredulis fidem facerem ex dolore. Nec uero
sopor ille inanis fuit, aut uana somnia quibus sępe deludimur.
Testis est tribunal ante quod iacui, iudicium quod timui – ita mihi
nunquam contingat incidere in talem quęstionem ! – liuentes habuisse me scapulas, plagas sensisse post somnium, et tanto
dehinc studio diuina legisse, quanto mortalia non ante
legeram.
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
|