Ad Reverendum, et generosae Sacratae stirpis Prolem Hieronymum Ferrariensem utriusque Juris Doctorem, Prothonotarium Apostolicum, et Sapientissimum Auditorem Divi Oliverii Caraphae Cardinalis Neapolitani Senioris Michaelis Parmensis Carmen.
Quae Tibi nunc cecinit magno compulsus amore
Barbula Pompilius, Ferrariane Decus.
Quo Duce Calliope Vatem est sortita disertum,
Haec capias animo, Ferrariane, bono.
Verus amor, sincera fides succurrit ubique, 5
Hac pro re parva magna parare potes.
Dant Arabes casiam tibi, clarae Hieronyme stirpis
Sacratae decus; at Barbula Pompilius
Versibus his tribuit sancti primordia Mundi,
Addidit et vastas Deucalionis aquas; 10
Quoque Deus natus Terris satis oblitus annis
Admissis Hominum sydera celsa dedit
Huic Generi tandem. Nullus perversa susurret
Hoc opus inspiciens, si caruisse licet
Invidia, quae tristis summa cacumina clarae 15
Virtutis petiit Tartara tetra colens;
Nam nunquam moritur vita senescente caduca
Livor edax, semper conscia corda premens.
Quare pergratum, noster Deus, accipe munus,
Sperge nec, exiguum sit licet; inde vale. 20