Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
ARGVMENTVM Regum lib. II, cap. XIX. Dauidi Hierosolymam reuertenti prima occurrit tribus Iuda. Semeus pro maledictis impetrat ueniam. Occurrit et Siba cum filiis. Venit Miphiboseth habitu lugubri. De Siba seruo questus est coram rege. Rex iussit, ut diuidant inter se bona. Berzelaus Galadites, inuitatus ut Hierosolymis habitaret cum rege, excusauit ętatem et regi filium Chamaam reliquit. Reliquę tribus altercantur cum Iuda, quod sine se occurrerit regi. XX. Seba mouit seditionem. Rex ingreditur urbem, Concubinas ab Absalone pollutas a se separat. Ducibus iniungit, ut persequantur Sebam. Ioab Amasam collegam per amicicię simulationem interimit et cum Abisa fratre profectus obsedit Abellam, quo Seba confugerat. Seba mulieris persuasu a ciuibus interempto reccessit et reuersus est Hierosolymam. XXI. Fames triennis fuit, eo quod Saul non seruauerat iusiurandum a Iosuo Gabaonitis datum. Dauid tradidit eis septem uiros de domo Saulis, quos illi suspenderunt. Respha mater ibi sedit custodiens eorum corpora. Dauid transtulit ossa Saulis et Ionathę a Iabitis ad terram Beniamin et cessauit fames. Pugna inita cum Palestinis Iesbenodob percussurus regem excipitur telo Abisę et cadit. Dauid ultra non est permissus exire ad pręlium. Secunda pugna Saboch interimit Zaphum. Tertia Adeodatus Goliam. Quarta Ionathas, Samę filius, hominem XXIIII digitos habentem.
Lib. XII
Iam noctis tenebris Phoebo surgente fugatis, [ERROR: no link :]Mane Quum tamen in tenera staret ros lucidus herba Et nec adhuc radiis haustus solaribus humor Deficeret, Dauid Castris post terga relictis Ibat ouans Solymas, cunctis comitantibus ipsum. [ERROR: no link :]Tribus Iuda Primaque Iuda tribus properauit prępete cursu Ad Iordanis aquas et sacra repente fluenta Irrumpens, regem transuexit protinus ultra. Dum rex aduersę iam staret in aggere ripę, [ERROR: no link :]Semeus Aduenit Semeus, comitatus gentibus urbis Baurinę, quos mille uiros adiunxerat illi Beniamina tribus. Tum culpę conscius idem. Prostratus coram submissa uoce profatur: [ERROR: no link :]Semeus poscit ueniam "Peccaui, fateor tibi, rex, infanda locutus Te contra, ueniam supplex peto. Parcere tanto Laus tibi maior erit, mea quanto maior habetur Improbitas. Igitur superet clementia crimen In te commissum. Nequaquam iniuria, Dauid, Vlla, reor, tanti est, ut non pietatis ob illam Recordere tuę. Quando dimittere lęsus, Non punire soles, quoties sua crimina fassus, Te quibus offendit, doluit reus et sibi supplex Ignosci petiit, nunquam non compos abiuit Ipse sui uoti. Spes me quoque talis adegit Sub tua iura meam penitus committere uitam, Non minus esse ratus crimen diffidere de te Tam miti domino, quam uerbo lędere regem Tam magnum indigno." Sic fatus lenia regis Sperabat responsa dari, dum lęta uideret [ERROR: no link :] Abisas Ora oblata sibi, quando turbatus Abisas Exclamans dixit: "Nunquid modo mitibus usus Verbis hic Semeus meritas euadere poenas Iussus erit? Cuius tanta est audacia mentis, Vt non sit ueritus probris discindere coram Israhelitarum sacratum chrismate regem?" [ERROR: no link :]Dauidis clementia Ergo Dauid ait: "Quo nos euenit ouantes In patriam remeare die, damnabitur illo Hebrei generis quisquam mortemue subibit?" Et mox ad Semeum conuertens lumina: "Pone, Gerra nate, metum" dixit. "Mala cuncta remitto, Quę commissa doles. Post hęc peccare caueto: [ERROR: no link :]nota Supplicium grauius delicta iterata merentur." Siba etiam regi iocundos obtulit ultro Dauidi uultus, Tyrio quem palla colore Ornabat, cui turba latus munibat utrumque, Viginti famuli, nati ter quinque, uideri Dum uellet magnus. Seruorum scilicet iste [ERROR: no link :]Superbia seruilis Naturę mos est, quoties emergere uili Conditione datur, pompato incedere fastu, Diuitias iactare suas, gaudere popelli Plausibus et uulgi mirantis uana susurro. Assentari omnes et claram spargere uocem Coeperunt: "Viuat per plurima sęcula felix Rex Dauid, domitor regum uictorque uirorum!" [ERROR: no link :] Miphibosetus Affuit et pedibus malesanus Miphibosetus, Saulica progenies, inculto squalidus ore. Crinibus impexis, demissa in pectore barba, Vestibus illotis. Cui Dauid: "Miphibosete, Cur mea non fueris fugientis terga secutus? [ERROR: no link :] Miphibosetus ad Dauidem Ille imo de corde miser suspiria ducens "Fraudibus illusus serui, rex optime, Sibę, Extra ferre pedem Solymasque exire nequiui," Inquit "quum uellem. Quid enim mihi gratius unquam Quam tua terga sequi, seu pręlia sęua facessas Seu meditere fugam? Te uiuo uiuere uellem, Te moriente mori. Sed enim quia corpore claudo Carpere iter plantis tecumque exire pedester Nequaquam poteram, Sibę isti mando, pararet Afferretque mihi, qui me peruectet, asellum. Ast hic iumento fugit malefidus abacto Et falsi factus delator criminis, idem Exuit ecce bonis me tali fraude paternis. Hoc si fas iustumque putas, sit Siba peculi Totius dominus, tantum mea mensque fidesque Ne fiat suspecta tibi. Te semper amaui, Te colui semper. Tibi me, dum uita superstes Sustinet hos artus, nunquam seruire pigebit. Deleri meruit Saulis genus omne nefandis Illius in te odiis, at te miseratio menti, Rex, innata tuę sic flexit, non modo ut esses Offensę oblitus, sed me de Saule nepotem Adiutum uelles: fundos mihi cędis auitos Concędisque tuę conuiuia dulcia mensę Perpetuoque foues, o rex, mea uiscera uictu, Victu regalis luxus et frugis opimę. His meritis fateor dignas persoluere grates Non opis esse meę. Fidei sanctissima iura Inuiolata tamen seruabit Miphibosetus, Rex uenerande, tuus, donec uitalibus auris Vsus erit pedibusque solum calcauerit istud." [ERROR: no link :]Dauid respondit Respondit Dauid: "Deceptum me quoque uerbis Confiteor Sibę. Nimium quod credulus illis Extiterim, doleo; piget et decreta mouere Iam firmata semel. Parti medeamur utrique: Diuidite inter uos quicquid concessimus uni!" Illic Rogela Galadites urbe profectus Berzelaus erat, qui munera contulit ipsi Regi, quum fugeret natum Castrisque sederet, Diuies enim pecudum fuerat frugumque redundans. [ERROR: no link :]Dauid ad Berzelaum Ad quem rex inquit: "Charissime Berzelę, Quum modo tu mecum non sis transire grauatus Iordanem, mecum Solymas accedere sanctas Vt dignere, rogo, laribus requiescere nostris Teque tuosque uelim. Tu nostra semper in aula [ERROR: no link :]Respondet Post me primus eris."—"Grates ago, maxime regum," Berzelaus ait "quod tanti me facis unum, Sed me tale quidem prohibet mea grandior ętas Accipere oblatum, quanuis optabile, munus. Octuagena meę uitę iam uoluitur ęstas Iamque oculos uisus linquit gustusque palatum. Surdescunt aures, ęgros tremor occupat artus Sanguineque exhausto totum frigescere corpus Incipit et mortem digito monstrare propinquam. Ergo meos sine me, quęso, remeare penates, Vt potius patrio ponam mea membra sepulchro Quam tibi mox oneri fiam turbęque tuorum. Nanque aliud quid sim nisi stans uiuumque cadauer? [ERROR: no link :]Chamaas Hic tamen, hic nostrum Chamaam, rex inclyte, natum (A te ne totus uidear decedere) linquo. Ipse abeat tecum, qui primę flore iuuentę Perfruitur, cuius iam uis satis apta labori Satque audax animus. Totos tibi seruiat annos Sitque tuus semper, quando memet quoque, Dauid, Esse tuum fateor." Correpta protinus ille [ERROR: no link :]Dauid ad illum Ipsius dextra "Chamaam mihi" dixit "amice Accipio gaudens, ut, dum tua munera nobis Ante oblata nouo nunc accumulantur aceruo Plura referre parem. Chamaam uolo iungere natis Ex hoc ecce meis. Fidei monumenta paternę Afferet, ante oculos quoties uersabitur istos. (Et simul elata tetigit sua lumina dextra Atque ait:) Huic talem me, Berzelę, futurum Spondeo, tu qualem fore uotis omnibus optas. Siquid et ipse petes, nullam patiere repulsam. Promissi ingentis tibi sit mea dextera testis." His dictis illum, postquam dedit oscula, linquens Cum famulis patrię repetentem moenia terrę, Ad Solymas tendit Galileaque transmeat arua Agminibus septus totaque cohorte suorum. Israhelitarum ueniens gens obuiat illi Atque tribum Iudam, quoniam traducere regem Prima sit ausa, palam uerbis obiurgat amaris. [ERROR: no link :]Tribus Iuda Ast illi contra "Generis" dixere "tribusque Rex Dauid nostrę est, censemur nomine Iudę Nos atque ipse simul. Fungi ergo munere tali Cui mage conueniens fuerat? Traduximus illum Non prece, non precio flexi iussuue coacti, Sed solo obsequio studiisque ad honesta paratis. Non est, quod nobis irasci mente proterua Debeat hinc quisquam uel quicquam triste minari." [ERROR: no link :]Isręl Israhelita cohors, nec adhuc sedata, superba Voce magis clamat: "Gradibus quum excesserit omnes Nostra tribus denis, nos ante assistere regi Fas erat, et nostras uos ecce assumere partes Ausi estis; nostrum cur surripuistis honorem?" Talia iactabant alterna iurgia lite Rege quidem coram, frustra conante malignos Rixantum strepitus miti cohibere loquella. Altius exurgens mentes accenderat ira, [ERROR: no link :]Seba secessionis a rege autor Quando Seba satis Gemineo sanguine notus, Notior ingenio patranda ad crimina prono, Intonuit cornu cunctisque tacentibus inquit: "Linquamus Dauida suis! Abscedite, turmę Israhelitanę, maneant, quos prętulit ipse Iesseides nobis, nos nostra ad tecta petamus!" Secessere tribus omnes et rege relicto Sebę terga sequi coeperunt agmine longo. Sed tantum gens sola quidem fidissima Iuda Permansit cum rege suo regemque secuta est Atque ipsum Solymę regalibus ędibus urbis Intulit et solio considere fecit eburno. [ERROR: no link :]Separat Dauid a se mulieres ab Absalone stupratas Continuo Dauid mulieribus imperat illis, Quas Absalonis foetarant stupra nefanda, De laribus transire suis longeque remoto Hospitio positis iussit quoque limina claudi, Carceris in morem. Nulli inde exire dabatur, Nulli aditus patuit. Ferro clatrata fenestra Prospectum tribuit uitęque alimenta recępit. Hic intus mansere diu sine coniugis usu Blanditiisque thori, donec sua tempora Dauid Viuendo impleret gelidosque relinqueret artus. Post hęc solicitus, Sebę discordia regni Ne turbet fines, Amasam uocat et simul illum [ERROR: no link :] Rex Amasam iubet cum Ioabo persequi Sebam Talibus affatur: "Ductor charissime nobis, Nonne uides, Amasa, quanto mihi Seba superbus Extiterit probro? Mea nam consortia liquit Submouitque tribus. Vereor, ne nostra molestet Absalone magis bellorum turbine regna. Quare age, perge, tribum solers tibi collige Iudam. Tertia punicea quum luce aurora rubere Coeperit, hic adsint omnes, qui nomine Iudę Censentur, muniti armis ac tela gerentes." Tertia punicea de cęlo lampade terras Aurora in roseis lustrabat lutea bigis, Quando Iuda cohors Amasa duce uenit ad ipsum Dauidis limen, Liciis instructa sagittis, Arcubus Ithireis, fundis Balearibus, hastis Cuspidis Etholę, gladiis, quos Norica tellus Quosque Calibs gelida fulgentes mittit ab Arcto. Hos ita munitos iussit rex agmina Abisę Iam dudum dimissa sequi cuneosque Ioabi, Viribus ut iunctis Sebę molimina frangant Marte magis facili. Portis glomerantur apertis Armatęque ruunt Amasa moderante phalanges Lataque festinis permensę passibus arua, [ERROR: no link :]Gabaon Perueniunt Gabaon, mediis ubi saxea campis Exurgit moles et sydera uertice pulsat. Illic occurrens Amasę collega Ioabus Succinctus gladio "Salue, charissime" dixit [ERROR: no link :]Amasam dolo perimit Ioab Apposuitque manum mento, quasi grata daturus Oscula, sed ferro, cui se manus altera iunxit, Perforat aduersi uentrem. Tunc corpore aperto Intestina fluunt, trepidat percussus et albo Ore petit terram perfusaque sanguine membra Voluit humi et subita depressus morte quieuit. [ERROR: no link :]Inuidia Proh scelus! Inuidiam quis digne carpserit? Illa Imbuti insidias, fraudes, incendia, cędes Immeritos contra meditantur. Quippe Ioabus Collati socium sibi consortemque nequiuit Ferre magisterii, miserum nil tale timentem Innocuumque Amasam ficto decępit amore Et nimis indigna properauit perdere morte. Non alia Abnerum donauerat ante salute, Blanditiis fallens, donec transuerberet ipsum [ERROR: no link :]nota Incautum ferro. Semper metuenda dolosi Ergo hominis fraus est, fuerit mens perfida cuius Nota semel: laqueos palpando callidus aptat, Melle uenena linit, ientacula mittit in hamo, Oscula dans perimit. Media recubare cadauer Conspexere uia. Quidam magis ore procaci Insultans misero "Vade," inquit "quęre Ioabi Esse loco et primos, Amasa, tibi poscito honores!" Indeque sublatos extincti transtulit artus Veste tegens, ne plebs gressum compesceret ipso Illic conspecto, qua transitus esset eunti Ad bellum turmę. Submotaque agmina mora Hac inter inceptum peragunt post signa Ioabi Postque sui pariter uestigia fratris Abisę. Qui Sebam Sebęque manum gentemque superbam Marte sequi iussi infestoque inquirere bello, Bethmaca regione suas posuere cohortes, [ERROR: no link :]Ioabus obsidet Sebam in Abella Turritas circum structuras urbis Abellę. Illic inclusum toto conamine Sebam Oppugnant. Duris tandem coepere dolabris Subruere urbanę sublimia moenia molis, Vimineis tecti pluteis et crate saligna. [ERROR: no link :]BOMBARDA Nondum terribiles duro formata metallo Ędebant sclopos uentris tormenta cauati, In quo sulphureus conclusus dum furit ignis Dumque agitat flammas, ora obturata repente Laxat et emissas iaculatus turbine pilas Fulmineo, quarum ui multa concitus ictus Ferratos frangit postes, procumbere turres Cogit et ęquoreo naues subsidere fundo, Concidere armatas acies. Crudele profecto Inuentum dignumque suus quo concidat autor, Vt quondam cecidisse ferum Salmonea dicunt, Dum cęli tonitrus demens imitatur et ignem Ętherium. Minus ille nocens, magis iste cruentus, Inuento similis, meruit sic plectier ergo, Vt seu maiorem seu poenam ferret eandem. Sed dum non segni studio laceratur Abella, Principibus matrona uiris ęquanda, feroci Nixa animo dubiisque simul bene prouida rebus, Inscendit muros, patrię poscente periclo, Et clamore ducem propius uocat inde Ioabum. Mox ita de summis affatur turribus illum: [ERROR: no link :]Muliear Abellaana ad Ioabum "O pręstans multa uirtutis laude Ioabe, Cur fidam regi subuertere funditus urbem Aggrederis? Tentanda, prius quam bella moueres, Conditio tibi pacis erat, sic lege iubente. Cur nondum experta pergis nos perdere pace? Quid petis his armis? Nunquid peccauimus omnes, Omnes ut duro statuas delere duello? Quando seu dicto seu facto lęsimus ullo Vel te uel regem, mala talia culpa mereri [ERROR: no link :]Ioabus respondet Nostra ut credatur?" Respondit ad ista Ioabus: "Nullius uestrum, mulier, me crimen adegit, Vt uobis hęc bella feram uel moenia uexem Vestra modo. Si non istam fugisset in urbem Seba satus Bochro, cuius mens perfida regem Offendit grauiter, nequaquam milite muros Oppugnare suos uidisset Abella Ioabum. Sebam posco mihi: quem si conceditis unum, Hęc procul a laribus discedent agmina uestris." Foemina responsum iocundo tale Ioabi Excipiens uultu "Sebę caput ecce, Ioabe, Ne dubita, dabitur" dixit retroque reuersa, Consuluit populo uerbis sapientibus ipsi. [ERROR: no link :]Seba occiditur Illius monitis commoti, protinus armis Circumstant perimuntque uirum truncantque cadauer Abscissumque caput de muro in castra Ioabi Proiiciunt et "Tolle," aiunt "quod iure petisti, Magne uirum ductor! Sic sic, quicumque molesti Dauidi fuerint, pereant et crimina tali Cęde luant." Vidit Sebę tunc ora Ioabus Sanguine foeda suo reliquisque carentia membris. Hoc quoque iudicio factum reor esse Tonantis, Diuiso ut iaceat tumulans corpore, cuius Seditione pium plebis pars altera regem Deserere ausa fuit seruoque fauere superbo. Iamque sui compos uoti lętusque Ioabus Dat signum clangore tubę properatque recessum. Impedimenta legunt iussi, uexilla reuellunt, Conuertunt currus, fustes uallosque refigunt, Obsidione leuant urbem retroque uolutis Passibus abscedunt. Tandem peana canendo Ingressi Solymas, regem clamore salutant. Pręfectura datur totius militiai Post confecta quidem iam talia bella Ioabo. Ast ipsis tantum Celetheis et Pheletheis [ERROR: no link :]Banaias Banaias pręfectus erat, non tardus ad arma, Ioiada genitore satus. Sed cura tributi [ERROR: no link :] Aduranus Fertur Adurano commissa fuisse legendi. [ERROR: no link :]Iosaphat Natus Ahiudo Iosaphatus gesta notare Annua iussus erat. Scribarum maximus unus [ERROR: no link :]Siba Sadoch Nomine Siba fuit. Curabant sacra Sadochus [ERROR: no link :]Abiathar Atque Abiatharus, sed primus honore sacerdos [ERROR: no link :] Hiram Hiramus fuerat, qui dicitur Iraithes. Hi tunc atque alii magni moderamina regni Rite gubernabant, homines sine fraude fideles, [ERROR: no link :]Dauid in utraque fortuna probatus Cum Dauide suo, fortuna utraque probato. Instabilis quoniam diuersa uolumina sortis Non semel expertus, tulit atri turbinis ictus Forti animo, et lętis rerum successibus usus, Elata nunquam processit fronte superbus. Perdomito Seba tristis felicia fata Expulit euentus. Pluuias dare denegat ęther, Terra satas fruges. Pallentes carpere uultus [ERROR: no link :]Fames Coepit dira fames. Reuoluto cardine cęli Vnus et uni alter similis successerat annus. Tertia deterior peiorque prioribus ęstas Venit, et ingentes plebis Dauida querelę Induxere piis oracula poscere uotis Immensumque rogare deum, quę causa negati Victus, cur steriles tota trieteride glebę, Irrita spes hominum toties cassique labores. Tunc demum uox lapsa polo peruenit ad imum [ERROR: no link :] Deus ad Dauidem Vsque solum, dicente deo: "Si libera tali Peste tui cupias foecunda noualia regni, In Gabaonitas scelus acre ulciscere Saulis. Quam uitam seruare illis iuratus Iesus Pollicitus fuerat, Saul abstulit." Ergo uocatis Rex Gabaonitis: "Ceciderunt crimina Saulis In caput ecce meum! Quia non punita reliqui, Esuriem patimur, uacuos et frugibus annos. In uos ille fuit crudelis: poscite poenas Aduersus genus omne suum stirpemque cruentam, Quandoquidem diuum sedet hęc sententia regi, Vt Saulis facinus purgetur cęde suorum. Oro, meo tantum uos parcite Miphiboseto, Quem genuit Ionathas, mihi fidus semper amicus." [ERROR: no link :]Gabaonitę ad regem Tunc illi memores, quę quondam funera passi, Quas hominum clades, contra ipsos Saule furente, "Rex uenerande uiris, rex" aiunt "omnipotenti Chare deo, nobis ęquum iustumque uidetur Pro morte illata poenas exposcere mortis. Ergo satis poteris nostrę fecisse ruinę, Saulini generis si nobis corpora septem Cęsseris. Illa quidem crucibus suspensa dolatis Quum fuerint, sęuire dei mox desinet ira." Hos ubi cognouit Dauid sic esse locutos Numinis instinctu, se dixit cuncta daturum, Quę peterent, iussitque duos de Saule creatos, [ERROR: no link :]Septem de Saulis genere dati Gabaonitis ad necem Quos illi genuit coniux mitissima Respha, Adduci coram. Quibus addit corpora quinque Natorum, peperit Saulis quos nata Merobe, Hadrihelis coniux, et quos germana Merobes Nutrierat tuleratque sibi formosa Michola. Hos septem morti addictos ductosque repente Ad Gabaon gens illa tulit montisque supremo Vertice suspensos auibus liquere ferisque. Tempus erat, quo iam maturę germina messis Falce secanda solent uiridem mutare colorem Tostaque curuatis tandem flauescere aristis. [ERROR: no link :]Respha Saulis uxor Affuit hic genitrix natorum Respha duorum. Traxerat hanc pietas. Hęc talia fata suorum Tristibus heu lachrymis oculos perfusa dolebat Pendentes spectans natos spectansque nepotes. Ancillis comitata suis noctesque diesque Perstitit infelix pendentum sub cruce custos, Ne forte exanimes rostris mordacibus artus Dilanient corui. Donec deposta referri Corpora uidisset, nunquam discessit ab illo Moesta loco potuitue suos finire dolores. Substrato recubans de uili stamine panno Aspera saxa super, uentos tolerabat et imbres, Ędibus usa prius regalibus usaque supra Molles aurati plumas requiescere lecti. [ERROR: no link :]nota Sic mutat fortuna uices: quę rege marito Gaudebat quondam, nunc cęlo tristis aperto Exigit insomnes in terrę puluere noctes. Resphę gesta pii turbarunt uiscera regis, Quum fora peruolitans atque urbis compita rumor Illius patulas tandem uenisset ad aures. Tam miseranda igitur commotus sorte, Iabinam, Quę regione sita est Gallada, pergere certos Iussit et his mandat, non digno condita quondam Illic ossa loco Ionathę Ionathęque parentis Vt tollant. Etenim Gelboo monte peremptos Turma Palestinę Bethsanam transtulit urbem Suspenditque foro medio, furtimque Iabitę Sublatos tulerant secum tumuloque locarant. Hos terra euulsos, illos de stipite raptos Regia missa manus portauit Beniaminę Ad loca nota tribus, ubi Cisi tecta recumbunt Ossa patris, posuitque suis propiore sepulchro Marmoribus, patrię careant ne sedis honore, Sic mandante pio mitique per omnia rege. Talibus ętherio placato numine sacris Terra suas fruges fudit magis ubere lęto Lataque collectę ruperunt horrea messes Vndantesque lacus grauidis dedit uua racemis. Agricolę uotis descendens nubibus imber Respondere quidem coepit certisque diebus Irrorare satas cęlesti flumine terras. Nullus, ut ante, famis mansit pauor: omnia pleno Pabula uitai tribuit noua copia cornu. [ERROR: no link :]nota Tantum iussa dei prodest implere piisque Officiis miseros solari opibusque iuuare. Inde Palestinę rursum fera bella cateruę Iudeis inferre parant. Se credere pugnę [ERROR: no link :]Dauid pugnat cum Palestinis Iesseides ausus, magno discrimine uitę Horrendum certamen init. Dum pręlia miscet, Illum terribili petit hasta Iesbidenobus, Stirpe Gygantea monstroso corpore uastus. Hastę eius ferrum centum grauitate quadrantes Ęquabat pariterque grauem succinxerat ensem. Victus erat Dauid, si non in tempore Abisas Subsidium ferret, qui uulnere Iesbidenobum Lethali feriens ipsum Dauida periclo Eripuit fatoque citus subtraxit acerbo. Iesseida saluo uictoque exercitus hoste Se non passuros iurant, ut prodeat ultra Ad bellum Dauid subeatue pericula secum, Israhelitanę pereat ne gloria gentis Ipso uno amisso. Reuoluto tempore paruo [ERROR: no link :]Iterum pugna Ecce iterum Gobio concurrunt agmina campo. Inde Palestinę gentes, hinc turba cohortis Israhelitanę. Zaphum ferit ense Sabochus, Vsathia regione satus, uiditque cadentem Ipsa Palestinę gentis manus atque repente Fugit uersa retro. Nam Zaphus magnus et ipse Esse Gyganteę ferebatur stirpis alumnus. [ERROR: no link :]Rursum Iudei superant Tertia palma loco Iudeis contigit illo: Hinc illinc magno surgebant pręlia motu, Hostes terga tamen rursum uertere pauentes, Quum conspexissent fortem cecidisse Goliam Ense Deodati, Bethlemis clarus in oris Quem genuit Salthus pręstantem robore multo Corporis atque animi. Non est hic ille Golias, Sed par ferme illi, quem Dauid uerbere fundę [ERROR: no link :]Quarta uictoria Prostrauit pastor. Quarti uictoria belli Hostibus ex istis Getheo morte perempto Constitit. Ante alios statura ingentior illi, Terribiles artus et brachia singula senos Tendebant digitos, eadem quoque summa supremis In pedibus fuerat reliquique simillima forma Corporis erecto priscorum more colosso. Hunc alacer Ionathas, Sameę notissima proles Dauidisque nepos, contento perculit arcu, Et penetrans costas intra pręcordia ferrum Delituit. Tunc ille ferox immania torquens Membra dedit tristes gemitus uictusque dolore Corruit et uitam lapsus dispersit in auras.
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.