Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
ARGVMENTVM Regum lib. I, cap. XVIII. Amicicia inter Dauidem et Ionatham, Saulis filium. Saul Dauidem pręficit militibus. Sed quoniam plebis cantibus illum sibi pręferri audiuit, uoluit eum interficere. Gratiam simulat. Despondet ei filiam Michol. XIX. Dauid fugiens Saulem latet. Reconciliatur. Superat Palestinos. Rursum fugit. Domi obsessus per fenestram demmittitur. Obsessores a Michola eluduntur. Coram patre coarguta factum excusat.
Lib. II
[ERROR: no link :]Inter Dauidem et Ionatham amicicia
Ingenti excepit rex Saul Dauida fauore Accumulatque bonis. Ionathas quoque, regia proles, Amplecti hunc unum fraterno coepit amore, Officiis animoque colens super omnia fido. Ęquali Dauid studio flagrabat in illum, Ne uictus summi meritis uideretur amici. Ambos una parens grauido si uentre tulisset Fudissetque simul partu foecunda gemellos, Haud maiora quidem poterant ostendere amoris Argumenta pii inter se mentisque benignę. [ERROR: no link :]Ionathę dona Dauidi oblata Iam primum Ionathas donauit uestibus illum, Purpura quas Tyrio feruens infecit aheno Quasque Semyramia diuersis foemina filis Pinxit acu, dono tali testatus amorem Ipse suum meritumque uiri. Tunc splendida panni Gratia uirgati rauos eiecit amictus Et ferrugineas cocco toga tincta lacernas, Tegmine sub uili ne fortia facta laterent Nobilitasque animi. Gladium quoque cęssit eidem, Cuius et argento capulus cęlatus et auro Fulgebat, miris uaginam mille figuris Exornabat ebur, flauenti lora metallo Intertexta nitent. His Gnosia spicula iungit Corithosque leues et sęuum flexibus arcum. Hęc cuncta ut fuerint multo licitanda triente, Ille tamen sese maioribus undique donis Pręstabat dignum. Regi parere paratus, Illorum, quę iussa sibi, nec mole grauari Nec poterat diri terreri sorte pericli Impauidusque animo simul inuictusque labore Omne sibi iniunctum pręclare munus obibat. Inuidiam poterat laudis superare decore, Si sibi pręlatum post talia facta tulisset Non ita duro animo Saulis uecordia regis. [ERROR: no link :]nota Sed nec ferre potest illos nec amare superbus, Quos anteire uidet famę melioris honore. Exuuias igitur quum Dauid et arma Golię Suffixumque caput pilo portaret ad urbem, Israhelitarum tunc undique concita pubes Obuia procurrens contentaque tympana pulsans Multisonumque mouens ędebat cantica sistrum. Omnia lętitię de tanto signa triumpho Pro se quisque dabat, nuptę innuptęque puellę, Dum festas agitant ad compita nota choreas Et uario glomerant sinuosa uolumina saltu, [ERROR: no link :]Percussit Saul mille et Dauid decem millia Cantantes dixere: "Manus Dauidica strauit Millia bis quinque et Saulis uix dextera mille." Tunc ueluti subita confixus cuspide ceruus Ingemit et siluas querulis mugitibus implet. [ERROR: no link :]Hic coepit Saulis invidia in Dauidem Sic, ubi iam tales cantus Saul auribus hausit, Contorquere caput furiis accensus et ira Coepit et "En," inquit, "quo me sors egit iniqua, Vt decuplo maior Dauidi gloria surgat, Nostris auspiciis, nostro qui militat ęre, Quam mihi, qui regno pręsum, quem maximus unum Spectat honos. Ergo conuerso cardine rerum Mancipio dominus famulabitur? Ille sedebit In regni solio et sceptri potietur honore?" His ardens odiis, illi, quem semper amauit, Insidiari animo iam tandem coepit acerbo, Non culpa ipsius, sed uulgi errore pusilli, Si tamen est error laudes plausumque dedisse Illi, qui uictis uicto succurrerat hoste Quique sua cunctis peperit uirtute salutem. [ERROR: no link :]Tempus Altera flammiferi iam lampas fulgida Solis Scandebat rapido summum super ęthera curru Sudantesque agitabat equos, quum Saulis ab imo [ERROR: no link :]Saul iratus Surgens corde furor totos perfuderat artus. Palluit os illi, coeperunt colla tumere, Horrere arrecti crines, infrendere dentes, Scintillare oculi, spumantia labra tremore Quassari, adductis fieri frons aspera rugis. Vsque adeo formę mens indignata prophanat Effigiem turpesque serit super ora figuras. Solicitus Dauid cytharam pulsare canoram Accelerat notasque sono tentare medellas, Non hanc esse putans hominis, sed demonis iram. Ille tamen telum (telum nam forte tenebat) Torsit in aduersos uultus atque ora sonantis. Sed declinato Dauid bene providus ictu Proiectaque cheli suspectam deserit aulam Et fugiens odium uitat capitale tyranni. Sed rex cassa uidens primę molimina fraudis, Inde dolos alios meditans, cęlare cruentam Nititur inuidiam mentitę nomine pacis. Placatos pręfert uultus Dauide uocato Et dextram dextra tangens sic ore profatur: [ERROR: no link :]Saul ad Dauidem "Foedus amicicię tecum firmare perennis Est animus. Dauid charissime, mitte timorem Nec quicquam dubites. Tua sit uolo sponsa Merobe, Virgo inter natas forma pulcherrima nostras, Quum dulces de te nobis paritura nepotes. Tum tibi pręstantem regali stemmate prolem. Perge modo et dignum tam pręclaris hymeneis Te pręstare stude. Primę dux esto cohortis Atque Palestinos uastator curre per agros, Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas Illorum populans fines, inuadere regni Ausi qui dudum fuerant campestria nostri." [ERROR: no link :]Comparatio Callidus ut quondam curuo piscator in hamo Componit dulces et in ęquora porrigit escas Blanditusque cibis unco comprendit aheno Et trahit affixum per fila tenacia piscem, Si non excusso frustretur linea congro, Sic Saul alloquio cęlat quod corde uolutat. Nanque cupit tali Dauidem Marte perire, Polluat ipse suas eius ne sanguine palmas. [ERROR: no link :]Respondet Dauid Tunc humilis Dauid "Qui sim, uel qualibus" inquit "Intra Bethlemam genitus natalibus urbem, Vt merear gener esse tuus, clarissime regum? Non mea paupertas, generis neque sordida nostri Conditio digna est tam celsum scandere limen. Vis nocti conferre diem? Vis ęquora uasta Angusto stipare lacu? Certamina belli Non detrecto quidem; quascunque lacessere gentes Iusseris, ipse tui Dauidis primus in illas Stringetur gladius. Generosior ista Merobes Connubia accipiat. Satis est mihi gratia pacis, Quam pręstas, o rex. Habeo nil charius illa." Sic fatur Dauid nec adhuc expertus amoris Lasciui stimulos, pugnas tractare uoluptas Illi maior erat. Studiis mens dedita belli Non poterat molles Veneris admittere lusus. Ergo regalis genialia pacta puellę Hadrihel accepit, procerum ditissimus urbis, Nobilitate potens. Celebrat sponsalia, tedas Accendit, fruitur thalamis et amore maritę. [ERROR: no link :]Dauid captus amore Micholę Mox etiam Dauid bellis inuictus ab isto Igne fuit uictus coepitque ardere Micholam, Regis et hanc prolem. Cupidis modo nutibus illi, Et modo blandiri uerbis, pręsente iocari, Absentem per crebra quidem suspiria cordis Quęrere soliciti, nullam sentire quietem, Donec ad aspectum sese transferret amatę. [ERROR: no link :]Saul Hoc ubi Cisides persensit, gaudet adeptum Implendi se uota modos, quo protinus ipsum Coniuge promissa grauiora pericula Martis Cogat adire feri celeremque arcessere mortem. [ERROR: no link :]Comparatio Sic gaudet cupidus prędę uenator, adacto Inter conualles angusti tramitis urso, Effugium cui saxa negant obstantia, credens Vsurum se cęde ferę, sed dentibus illa Infrendens conuersa retro ruit impete uasto Et notas repetens fauces latrone repulso Iam loca tuta tenet campoque potitur aperto. Frustra igitur sceleris peragendi tempora nactum Apta ratus iam se Cisides, protinus instat Occultis certare dolis et fraude latenti. Submittit quosdam simili satis arte peritos, Dauida incautum qui supplantare uolentes "Macte" aiunt "uirtute tua, fortissime Dauid, Chare nimis regi! Tibi nubere nanque Micholam Ipse suam statuit natam: quę sępe petita Diuitibus clarisque procis, tibi traditur uni. Nec dubita, multas quod nondum possideas res, Non aliud pater ipse sua pro uirgine munus Poscit quam centum inuisę prępucia gentis, Arua Palestinosque colit quę plurima campos. Merces magna, leuis labor est. Age, cęde prophanos Et rediens cupidis amplexibus utere nymphę!" Quanquam Dauidis lęta est audacia sorte Hac sibi proposita, non se tamen ille fatetur Esse thoro dignum, quem celsius euehit alta Maiestas quam quo poterit sua tendere uirtus, Sed tamen "Experiar dubii discrimina belli" Inquit "et anne humiles oculis deus aspicit ęquis. Porro quum fuerim satis hoc expertus in illo, Qui nostrę iacuit prostratus uerbere fundę. Idem, spero, deus nec in his me deseret ausis. Exurgens igitur cuneos ad bella coactos Instructamque aciem trahit audax et ruit ultro. Vrgebat, quę tarda solet quoque corpora pronis Cogere ad arma animis, adamatę forma puellę. Lata Palestinę uastat populatibus arua Agmineque infesto properans Acharonis ad agrum Castra inimica uidet. Tunc firmat signa parumper Hortaturque suos: "Socii, confidite," dixit "Vicimus. Hos etenim, quos contra stare uidetis, Iussit rex Superum uestris delerier armis. Qui iubet, hic uobis dabit, ut pręstare queatis. Tantum animis opus est et iam rata fata sequentur." [ERROR: no link :]Dauid uictor Dixit et aduersos telum contorsit in hostes. Sublato clamore uiri curruntque ruuntque, Quenque suus satis ardor agit. Missilia primum Huc, illuc uolitant, stricti mox comminus enses Ictibus increpitant. Miscentur pręlia, puluis Tollitur et tristes operit caligine pugnas Spectantumque oculi tantum ęra micantia cernunt. Ęquo Marte diu certatum, denique lassus Hostilis cuneus iam retro cędere coepit. Hoc magis expauidę sparsęque insistere turbę Iudeus certat miles: iam Marte fugatos Opprimere et multos furuo demittere Diti. Corpora strata iacent campo; seruauit ad urbem Paucos uersa fuga et uelox ad tuta recursus. Exultat uictrix legio ditata rapina Armorum, pecudum, peregrinę uestis et ęris Atque omnis generis uictus. Agit ipse Tonanti [ERROR: no link :]Dauid Summas Iesseides grates et numen adorat Illi uni acceptum referens quod uicerit hostes. Regalisque memor pacti truncare peremptis Membra pudenda iubet. Rapuerunt ense resectos Bis centum (ut dicunt) cassos tentigine pennes. Is numerus stratę per gramina rubra cruore Gentis erat. Parua colei stipantur in arca, Promissis thalamis donum dotale futuri. Hinc uictor Dauid, turba comitante suorum, Ibat ouans, uiridi redimitus tempora lauro Et biiugo uectus curru. Peana canebat Pone sequens miles pulsataque tympana bombos Ędebant et silua sonum per inane uolutum Atque cauis haustum rimis referebat eundem. Ingressus Solymas Dauid prępucia regi Bis centena tulit, geminato munere pactos Exuperans thalamos. Miratur tanta tyrannus Acta ducis lętusque sui tot computat hostis Funera, quot sectos licuit sibi cernere testes. [ERROR: no link :]Dauidis uxor Michola Ne uero ingratum cuncti fideique malignę Censerent, sponsam iuueni sociare Micholam Connubio statuit stabili. Properatur ad alta Atria, conueniunt matres matrumque mariti, Impubes pueri simul et robusta iuuentus Et forma insignes uiridique ętate puellę, Conuentus uarius, quem latę porticus aulę [ERROR: no link :]Saul Vix capit. In solio Cisides celsus eburno Sederat. Ecce autem, linquens secreta cubilis Prodiit in medium pulchris ornata Michola Vestibus et reliquo cultu, sed pulchrior ipsa. Circa illam pueri, quorum manui altera sponsam, Altera succensę retinebat lumina tedę. Stabat et indutus gemmata ueste sacerdos Intectusque caput niuea uenerabile mytra. Hic Dauida prius, pulchram rogat inde Micholam, Si sponsam uelit hic et si uelit illa maritum, Vtque ambos uidit paribus concurrere uotis, Pręcipit hęc eadem ritu firmare iugali: Dextrę dextra datur, digitis detorta mariti Gemma nouę digitos coepit constringere nuptę Fulgenti laqueo, fidei per sęcla colendę Pignus perpetuum seruatus ut annulus esset. Inde deo precibus porrectis prospera dixit Ambobus uota et proli quoque fausta futurę. Postquam perfecto siluit sermone sacerdos, Insequitur lituum stridor clangorque tubarum. Ingenti sonitu concussa est regia tota, Contremuit paries. Poterant timuisse ruinam, Ista sacri (ut quondam) si flarent ęra Leuitę, Si foret hic priscę Hiericuntis moenia murus. Nil aliud poterant aures audire loquentum, Verba magis magno strepitu superata quierant. Conticuere tubę, calamos inflare choraules Et digito pulsare leui caua cymbala psaltes Coepit et argutis fidibus resonare lyristes Ac Phrygios cantare modos. Nunc tinnit acuta, Nunc tonat ille graui, media modo temperat istos Voce sonos, agili pulchre quos gutture uibrat Concordans cytharę linguę prolata canori. Arrectę cunctorum aures dulcedine tanta Et capti stabant animi. Nil murmuris usquam, Nil strepitus, donec finitis cantibus uni, Vni omnes toto pariter plausere theatro. Et si sic animos demulcet musica cantus Terreni nostręque iuuant sic carmina fecis. [ERROR: no link :]Angelorum cantus Angelicum quanto fas nobis credere melos Esse suaue magis, mulcens pia corda beatum, Illo, ubi iam nullo clauduntur gaudia fine, Ante dei sublime thronum clarumque tribunal? Talibus ergo frui tam miris si libet odis, Quę sunt perpetuę dulcedinis, ista uoluptas Incerta, instabilis, leuis, impia, reproba, fallax [ERROR: no link :]nota Spernenda est nobis. Non est apprendere dignus Immortale bonum, cui sunt mortalia cordi, Quem male terreni foedant contagia luxus. Propterea uanos uulgaria turba canores Dum nimis intentis animis atque auribus haurit, Dum saltu uario ludit lasciua iuuentus Multimodisque chorum gaudet deducere gyris, [ERROR: no link :]Dauidis uota Interea Dauid tollens ad sydera mentem Cęlicolum regem uotis precibusque petebat. Coniugii seruare fidem, seruare pudici Iura thori et sancte proprios educere foetus Ipsis ille daret, quos nunc coniunxit in unum, Arceret rixas, suspectum tolleret omnem, Ambobus uitam uacuam rumore sinistro Cęderet et uerę uirtutis luce nitentem, Scilicet ut possint dominoque deoque placere, Donec uterque sui cursum perfecerit ęui. [ERROR: no link :]Saul At contra Saulem sęua torquere simultas Coepit et exurens penitus pręcordia liuor. Nocte iacens uigilat, negat improba cura quietem, Fastiditque die positę conuiuia mensę Et renuit gustare dapes festosque hymeneos Suspensus celebrat, ridens ridere uidetur Inuitus tristemque animum uelamine lęto Obtegere atque aliquem nutrire in corde dolorem. Nam uidet in cassum fraudes cęssisse malignas Et frustra inuisum iuuenem obiectasse periclis Bellorumque minis. Ipsum magis ergo timere Incipit et tacitus secum meditatur iniqua Atque indigna nimis pravę molimina mentis Insontem contra generum, disperdere certus Siue per insidias ficti pro tempore amoris, Siue palam potius per aperti pręlia Martis. Nunc hos, nunc illos aditus sine fine requirit, Polluat ipse suam cognato ut sanguine dextram Crudelis magis anne ingratę mentis in illum, Cuius erat sanus cantu, certamine tutus, [ERROR: no link :]nota Non satis est certum. Semper tamen irritus omnis Contra fata labor fuit et conatus inanis. Ipse igitur magni Dauidem rector Olympi Omnibus ereptum seruabat ubique periclis, Vt manibus ueri iampridem facta prophetę Vnctio per tuta et rerum prosperrima posset Euentu gaudere suo, quum Saule repulso Susciperet regni sceptrum Iesseia proles. Ergo dum curis Cisides ęstuat atris Bella gerens Dauid fines tutatur et hostem Proterit armatus. Totas quandoque phalanges Infidę gentis Solymarum ad moenia captas Secum uictor agit, iam fama et laudibus omnes Et uirtute duces anteibat. Sed tamen idem, Omnibus eximio semper dilectus amore, Inuisus soli post tot benefacta tyranno. Proh, miseranda nimis regum non rite regentum Conditio! Dum sceptra timent amittere, nulli Parcunt, suspectis tunc indignantur amicis, Affectos aliqua quum cernunt laude merentes. [ERROR: no link :]Nox Iam Nox atra diem terris dimouerat almum Humentesque super tendens diffuderat umbras, Quando Cisides Ionatham reliquosque uocauit Custodes lateris uulgoque in parte remoto [ERROR: no link :]Saul in Dauidem Alloquitur stantes: "Quis tam temerarius" inquit "Extat, ut ille meis penitus parere negabit Imperiis? Iubeo Dauidem protinus ipsum Interimi uestris armis. Ne quęrite quare. Ille meus fiet, qui iussa refugerit, hostis. Experiar, seruone magis seruire velitis An domino." Tales rabidus dabat ore loquellas. Discessit tristis Ionathas moestusque periclo Illius, magno fuerat cui iunctus amore. Ergo solicitus Dauidis tecta petiuit. Illi aperit secreta patris metuendaque cędis Consilia, his ipsum affatus pro tempore dictis: [ERROR: no link :]Ionathas ad Dauidem "Infensum uites, Dauid charissime, regem Infestumque tibi. Lictoribus ille uocatis Dat mandata tui, quum Sol illuxerit orbi, Quo te cunque loco poterunt reperire, necandi. Quare efferre pedem caueas de limine portę Ipse tuę totumque diem sub tecta sedeto Illa parte domus, tutę quę uisa latebrę Esse magis fuerit, donec modo pectora regis Aspera per blandos tentem mollire precatus Illiusque tibi mentem mox ordine pandam. Interea lateas oro incolumemque memento Conseruare tuo nostram sub pectore uitam. Lęsus eris si quo (deus hoc auertat) ab ictu, Effluet ex illo noster quoque uulnere sanguis, Commixtos animos communeque corpus habemus." [ERROR: no link :]Dauid Talia dicentem Ionatham complectitur ille, Oscula dat, summas tali pro munere grates Lętus agit, non ipse suę discrimina uitę Sic timet, ut fidi gratatur amore sodalis. Mox festinatis regales passibus ędes Ingressus Ionathas iam fessa labore metuque Nocte silente dedit placidę sua membra quieti. Atque iacens, quali, quum crastina fulserit hora, Mulceat affatu genitoris, cogitat, iram, Cogitat et somno cura uigilante repugnat. [ERROR: no link :]Mane Sol uagus Eoa nitidum caput extulit unda Exutusque nigros apparuit orbis amictus Atque suus rebus rediit color. Obuius illo Excepit Ionathas uenientem tempore regem Ante fores thalami. Tunc illum uertice prono, Sicut moris erat, supplex et mitis adorat [ERROR: no link :]Ionathas ad Saulem Atque his alloquitur dictis: "Certissima, salue, Spesque salusque tui populi! Quis, quęso, tuarum Esse potest laudum cupidus magis atque decoris, O rex, prole tua? Quare tibi dicere cogor Quicquid obesse rear splendori nominis usquam, O pater alme, tui. Communis gloria tecum, Communis tua culpa mihi. Nunc ergo rogatum Te uenio obtestans: Dauidem perdere uelle Desiste immeritum duroue extinguere fato Egregium fidumque tibi. Fuit ille decori Virtuti famęque tuę, qui cęde Goliam Sustulit, aduersas qui fregit Marte phalanges. Armatus quoties conflixit, uictor ad istam Cum spoliis rediit, cunctis plaudentibus, urbem. Gloria magna tibi est promptos fortesque fouere Semper ad arma uiros. Pręsentia numina sentis Hoc bellante tibi. Metuunt inuadere regni, Incolumi hoc, fines urbesque lacessere bello Insidiisque tuas. Quem si patiare perire, Mutatas uereor reuoluto cardine sortes Et conuersa retro fata indignata referri." Sic fatur Ionathas, et rex placatus in ipsum Dauidem iurat se nullas deinde nocendi Illi intensurum fraudes, nihil amplius esse, Quod sibi formidet: conspectum horrescere regis Desistat, notos inter numerandus amicos. Lętus ad hęc Ionathas grates persoluit et ipsi Talia Dauidi gaudens ex ordine pandit. [ERROR: no link :]Dauid Securus latebris Dauid post terga relictis Regia festino gradiens pede limina scandit Erectosque gradus surgentis ad ęthera tecti. Tum Ionatha comitante petit fulgentia Saulis Atria. Rex illum placido satis accipit ore Atque data dextra charum sibi tempore in omni Iam fore promittit promissaque foedere sancit, [ERROR: no link :]nota Instabili tamen ista fide. Nam dira phrenesis Quem superat penitusque ferę uecordia mentis, Proposito facit ille nihil laudabile certo. Nunc huc, nunc illuc deflectitur actus ab omni Vento, uela tamen rapidis dat sępius austris. Rursus ad arma ferox excitus fuderat hostes [ERROR: no link :]Dauid Iesseides Dauid uictoreque milite cinctus Venit ouans, Solymam turbis plaudentibus urbem Ingreditur lętusque sui subit atria regis. Illic forte sedens fessum certamine corpus Dum releuat, dextram, qua Martia pręlia promptus Egerat aut uibrans ensem aut hastilia torquens, Transtulit ad cytharę modulantia fila sonorę [ERROR: no link :]Dauidis cantus Nil uulgare canens, sed certe ut maximus olim Exurgens Abram primo ferus impete gentes Fuderit infidas prędamque receperit omnem, Quę fuerat Sodomis cum Lotho ablata nepote. Vt Hiercunteus lituum clangore sacrorum Conciderit murus simul et clamore uirorum, Aspirante deo plebique fauente fideli. Pręterea Iesus, Iudea uictor in ora, Hostibus ut fusis Solis consistere currum Et proferre diem iussit, uel quo usque fugatos Prosternat cędens, oneret uel compede captos. Vtque idem bello superatis regibus omnem Iudeę regionis humum possederit utque Israhelitarum tribubus diuiserit omnem, Et tamen hac sanctos priuarit parte Leuitas, Consortem cęli quo se sciat esse sacerdos Ętherięque domus, non mundi labilis aulę. Post Iesum Iudas quid bello gesserit et quid Othoniel, quid Aioth, Delbora uirago Iahelque, Quid fortis Gedeon, quid denique uiribus omnes Exuperans Sanson. Saulem quoque coeperat ipsum Diuino celebrans ad sydera tollere cantu: Vt, qui conati fuerant euertere Iabin, Vicit Amonitas, ut turmas fuderit acres Amalechitarum, quum regem cępit Agagum. Plura etiam dicturus erat, sed percitus igne [ERROR: no link :]Saul in Dauidem Rex Saul inuidię, Dauidis nomine laudem Ipse suam uinci cernens, exarsit in iras Feruidus et raptum magno conamine pilum Torsit in aduersum cantantis pectus, at ille In latus accliuo uitauit corpore telum. Vitatam paries confixus suscipit hastam Hastaque fixa cauis ferrata cuspide rimis Compulit extemplo concussa fatiscere saxa. Ipse fuga elapsus non lęso corpore Dauid Tecta laremque petit tenebris defensus opacę Noctis, nam stellas nubes obduxerat atra Splendentemque globum Lunę lucere uetabat. Armati ante fores missi sedere manipli, Vt mane egressum iugularent. Murmura sensit Ante fores uxor metuensque pericla marito Rettulit. Ille fugam postico fecit aperto Incolumisque abiit. Lictores decipit uxor, Ne subito cursu fugientis terga sequantur. [ERROR: no link :]Michola elusit insidiatores Compingens mappas et linea lintea circum Inuoluens hominis studuit confingere formam. Implicitę effigiant tumidum caput oraque uittę, Hircina horrebant expressi pelle capilli. Grandia si paruis liceat componere, tales Oblatę Veneri fuerant a uirgine pupę, Excolerent quondam quum reproba numina gentes. Reclinat lecto simulachrum, stragula supra Iniicit et turbę respondit mane roganti Oppressum subito morbo Dauida iacere. Illi intro irrumpunt, ut iam uel cęde iacentem Afficiant, recto uel uiuum tramite ducant Ad Saulem regem. Elusi commenta lacessunt Incusantque dolos et callida uerba Micholę. Rem referunt regi. Natam Saul inde uocatam [ERROR: no link :]Saul ad Micholam Increpitans "Tantumne animi superesse, Michola. (Quod nunquam rebar) potuit tibi," dixit "ut hostem Per mea securum ludibria siueris ire? Nec regem metuis, nec honoras stulta parentem." [ERROR: no link :]Michola respondet Illa sub hęc lachrymis caute respondit obortis: "Heu miseranda meę sortis lugendaque multum Conditio! Si iussa patris complere laboro, Ense uiri pereo. Sin, cui sum iuncta, marito Obsequor, infenso pater infert iurgia uultu. Quumque animum premat hęc angustia, nescio quo me Conuertam. Sed quis prohibet depromere uerum? A me dimissum nunquam Dauida negabo. Si mea non ueniam pietas, rex magne, meretur, Foemineo saltem miserans ignosce fauori. Ille minax stricto nuper mihi dixerat ense: 'Si me non tacita emittas secretaque serues Quęrentesque dolo fallas, mea dextera letho Te dabit et nostro mittere ad Tartara telo.' Arma uiri euasi, quoniam mandata peregi. Sed falli te forte putas? Animi tibi pandam Intima sensa mei, seu parcis uera fatenti Seu minus ignoscis. Non tam terrore minarum Quam pietate meum studui saluare maritum. Si non das ueniam, genitoris malo perire, Dum pia sim, manibus quam coniux impia dici, Perdiderim quod fraude uirum nil tale merentem. Opto fida mori potius quam perfida tetram Damnatamque bonis per sęcula ducere uitam. Scito fuisse tuam tunc me, quum uirgo sedebam In laribus uerecunda tuis. Nunc, tradita quum sim Nuptum sponte tua, iam certe non tua dicor Esse, sed illius, cuius consortia seruo, Cum quo communis thalamus mihi resque domusque. Ergo tui iuris quum non sim, maxime regum, Libertam permitte suo seruire patrono, Si tibi et ipse tuos seruos cupis esse fideles. Aut si certa tibi Dauidem perdere mens est, Hanc prius, hanc animam iubeas excludere ferro. Haud penitus misera me fungi sorte putabo, Si modo morte mea pręcedam fata mariti." His dictis languere furor, mitescere mentis Coeperat ira recens. Tacitus tamen inde recessit Rex Saul alterius subiens penetrale cubilis, Vt fessam curis mentem requiete foueret. Ipsa suos repetit festina Michola penates, Suspenso sed adhuc animo meditansque periclum Coniugis et dirum patris immanemque furorem.
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.