Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Previous section

Lib. V [ERROR: no link :]Meridies
Scandebat medium cęli Sol aureus orbem
Feruentemque magis spirabant naribus ignem
Pyrous rapidusque Phlegon et lucis Eous
Foecundus plenusque suis ardoribus Ęthon,
Quando tecta domus Nabalis sedula coniux
Succedens uidit dapibus conuiuia largis
Feruere et impletis undantia uina lagenis
Afferri pariter positis longo ordine mensis.
Atria tota strepunt istis famulantibus, illis
Nunc hoc, nunc illud poscentibus, omnis et ipsa
Plebs recubans uario tempus sermone trahebat.
Risusque et cantus creberque per ora susurrus
Fertur et elatę rumpunt laquearia uoces. [ERROR: no link :]Comparatio
Qualiter in magno pecudum grege sępe ruditus
Mugitusque sonat ballatu mixtus ouili
Grunituque suum, tum uox confusa canore
Diuerso patulas hominum circumtonat aures,
Talis ibi per tota ruens triclinia clamor
Murmure multiplici latas repleuerat ędis. [ERROR: no link :] Nabal ebrius
Inter conuiuas Nabalem forte maritum
Cernit, qui manibus plenum cratera duabus
Sustulit amplexus labrisque admouit et ore
Exhaustum cupido totum consumpsit hiatum.
Et tunc illa quidem deprendit tam magis ipsum
Incaluisse aliis quanto maiore bibendi
Libertate solet dominus quam seruulus uti.
Potus Nabal erat, perplexo uerba palato
Dimidiata refert non blesę crimine linguę,
Sed uini uitio uenas inflante madentes.
Ipse idem nescitque loqui nescitque tacere.
Murmurat ore, manu gestit, conniuet ocellis.
Et nisi quod mensis innixus pectore prono
Ebrius accumbat. pedibus consistere rectis
Non bene sufficeret. Talem quum prouida coniux [ERROR: no link :] nota
Vidisset, siluit. Quid enim suadere loquendo
Capto mente potest aliquis uel dicere, quod non
Ventus et instabiles properent auferre procellę?
Ast ubi iam noctis conuiuia lęta secutę
Alta quies crapulam digessit mensque nitere
Coepta nitente die est, uerbis aggressa maritum
Abigail narrat quę gesserat. Ille periclo
Territus audito trepidos uix sustinet artus.
Inde stupens nec adhuc meritas euadere poenas [ERROR: no link :]Comparatio
Posse timet. Veluti mediis qui fluctibus olim
Iactatum fragili meminit se forte carina,
Quos uix effugit fluctus, exhorret eosdem
Nec potis est illos animo memorare quieto.
Liber erat poena Dauidis munere Nabal.
Sed mulctante deo stultę commissa loquellę
Et benefactori mala probra relata, repenti
Post bis quinque dies rapitur sub Tartara letho.
Morte luisse scelus Nabalem nuncius aures
Protinus impleuit Dauidis. Sustulit ille
Ad cęlum geminas gemino cum lumine palmas [ERROR: no link :] Dauid ad deum
Et uoce intenta "Tibi, mundi maxime rector,
Grates" inquit "ago. Tu iusto facta proterui
Ingratique uiri poenarum uerbere pulsas
Nec potes ipse pati, collata iniuria seruis
Vt sit inulta tuis. Tu me decędere ab ira
Curasti incoepta, ne lęsus lędere pergam,
Sed magis ignoscam. Nunc te dixisse recordor:
'Cędite uindictam mihimet, punire malignos
Iuris quippe mei est dignisque indigna ferentes
Accumulare bonis.' Tu uindex, tu pater idem
Attollens humiles semper subdensque superbos,
Da quoque in infestos ut sim placabilis hostes.
Vt semper uirtute tua stabilitus et illos
Euitare queam, simul et me reddere dignum
Promissis in regna tuis sceptroque potiri."
Discessere polo nubes ęthraque relucens
Syderea cęlum diuini prospera nutus
Signa dedit, facto quum Dauid fine quieuit.
Inde subit mentem formę decor Abigailis
Submissusque animus prudensque loquentia linguę
Nec facunda minus, quanta curaque fideque
Quęsierit ueniam, sed et impetrarit iniquo
Et uenia indigno post impia facta marito.
Ergo suis illam thalamis admittere secum
Decernens quosdam genialia iura petitum
Emisit. Quibus ipsa trahens a pectore uocem
Hęc responsa dedit, sed prono uertice nomen [ERROR: no link :]Abigail ad Dauidis legatos
Dauidis uenerata prius: "Me munere tanto
Immeritam fateor. Dauidis dicier uxor
Iesseique nurus plus est quam nostra requirit
Conditio. Seruire meo, seruire parata
Sum domino, quicquid mihi iusserit ille, facessam.
Quanuis ipsa suis me crura lauare pedesque
Pręcipiat seruis, manibus complebitur istis
Vile ministerium, merear modo talis in ędes
Esse recepta uiri numeroque admissa suarum
Vel fieri uel dici pars aliqua ancillarum."
Ergo ubi defuncto persoluit iusta marito,
Exurgit dorsumque sui conscendit aselli
Ingrediturque uiam quinis comitata puellis
Cumque uiris, illi qui se uenere uocatum, [ERROR: no link :]Vesper
Maturauit iter. Nondum Phoebeia lampas
Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, [ERROR: no link :]Abigail fit Dauidis uxor
Quando ad Dauidem uenit noua nupta maritum
Atque ipsi coniuncta uiro est melioribus usa
Quam prius auspiciis. Post hęc (quia lege licebat [ERROR: no link :]Achinoe altera eius uxor
De tribubus propriis plures adducere sponsas)
Iezrahelitanam thalamo sibi iungere Dauid
Achinoen studuit. Demum gaudere duarum
Harum coniugio coepit, nam prima Michola
Tradita erat Phalto cuidam sic Saule iubente [ERROR: no link :]nota
Contra scita dei. Nam nescit legibus uti
Cuiuscunque leuem turbat furor iraque mentem.
Hinc quia Dauidi infensus tunc extitit ille.
Soluit legitimos peruerso more hymeneos.
Illicitos iussit uinclo uincire prophano. [ERROR: no link :]Saul in Dauidem
Cumque iterum Saulem praui liuoris Herinis
Aduersum Dauida modis urgeret amaris,
Ecce hunc Ziphei quidam ad Gabaona sedentem
Conueniunt referuntque super iuga montis Achilę
Ipsum Iesseiden timida cum gente morari.
Exurgens igitur Zipheia currit in arua
Cum ter mille uiris collemque obsedit Achilę.
Stabat ibi fixis collecto milite castris. [ERROR: no link :]Nox
Et iam cęca suis terram nox texerat umbris
Diffundens blandum per mollia membra soporem,
Magnanimus Dauid solo comitatus Abisa,
Pręstanti uirtute uiro, descendit ad ima
Saulis castra uolens. quid tunc ageretur in illis.
Noscere, quid miles, quid custos procubitorque
Sub noctem curent operis. Sopita iacere
Corpora deprendit. Fessos irrepserat artus
Somnus et alta quies uiuos in morte tenebat.
Ambo igitur uallum transgressi, Saulica lento
Successere gradu tentoria. Denique cernunt [ERROR: no link :] Iterum Dauid pepercit Sauli sibi infesto
In medio regem somno spirare sepultum
Militięque ducem Abnerum turbamque minorem
Custodum. Patulam tunc se Dauidis ad aurem
Inclinans audax animi sic fatur Abisas:
"Ecce deus, deus ecce tuum tibi tradidit hostem!
Vtere sorte data! Vis uno cuspidis ictu
Conficiam Saulem?" Quotus hoc uetuisset in hoste
Tam sibi suspecto, quem iam nec mitia uerba
Reddere placatum poterant, nec cognita fidi
Pectoris officia? At uetuit Iesseius heros.
Qui tunc tale suo responsum fudit Abisę: [ERROR: no link :]Dauid ad suum Abisam
"Mitte animum talem! Nequaquam criminis expers
Esse potest, quisquis perfusum chrismate sacro
Ausus erit uiolare uirum seu lędere ferro.
Absit ut hanc unquam Cisidę sanguine dextram
Foedarim! Licet ille meę dispendia uitę
Dira mente paret, semper tolerabimus illum,
Donec diuino mulctatus uerbere finem
Imponat furiis odiumque relinquat iniquum.
Nunc hastile illud, quod fixum stare uidemus
Ad caput ecce suum, taciturnus tolle cyphumque
Hastili hęrentem. Cumque hac tantummodo pręda,
Dum nox atra fauet, colles repetamus eosdem."
Indeprensi abeunt nondum uigilantibus ipsis
Saulis militibus. Superato uertice montis
Dauid, converso ad regis tentoria uultu,
Ingenti clamore tonat: "Custodia curę [ERROR: no link :]Dauid ad Saulis custodes
O quibus est Saulis, iam surgite, surgite et aure
Nequaquam surda nunc nostra admittite dicta!"
Abnerus uocis sonitu uulgique tumultu
Experrectus ait: "Quis tu, qui ueneris isto
Verborum tonitru regis turbare quietem?"
Respondit Dauid: "Num non, Abnere, potestas
Illa tui donata manet tibi munere regis,
Post ipsum ut fieres primus? Taline rependis
Officium mercede suum, quum dormiat ille
Sub te custode, ut uitę tam certa pericla
Ille suę subeat? Nam quidam sustulit illi
Tela cyphumque simul, capiti quę proxima regis
Sopiti steterant. Domini custodia quem sic
Delectet, mortis poenas est pendere dignus." [ERROR: no link :]Saul placatur
Agnouit uocem iam rex Dauidis et idem
Commotus pietate uiri, qui parcere uitę
Insidiatoris toties quam cęde nocere
Maluit, "Heus" inquit "nunquid Iesseia proles
Et meus es Dauid?" Cui statim reddidit ille: [ERROR: no link :]Dauid ad Saulem
"Dauid ego seruusque tuus, uirtute fideque
Nulli non notus te pręter. Causa nefandi
Quę sit, quęso, odii? Pacem promittis, et arma
Importuna moues. Data nobis foedera frangis,
Fracta dolo sarcire paras. Ostendis amicum
Fronte palam, sęuum seruas in cordibus hostem.
Quis furor hic, o rex? Ignoscas, talia fari
Compellit me quippe dolor, tibi semper honori
Quum fuerim, quum nostra tuos euerterit hostes
Dextra. Palestinę memorant mea gesta phalanges
Nec mihi se cęssisse negant, certamen inire
His quoties placuit. Nunc tuti gaudia carpunt,
Quod mala, quę passi te sunt autore, meorum
Viribus atque meis, te nunc ultore ruina
Compensare mea iam sperent atque meorum.
Ergo infesta mihi, Cisides, arma mouere
Non potes, ipse tuos nisi contra iuueris hostes.
Desine me tandem, qui te colo, uelle perire
Atque fauere illis, optant qui tristia fata
Ambobus nobis et semper Marte lacessunt.
Ecce iterum potuit mea te configere dextra,
Et se continuit. Facti mutilatio uestis
Fecerat ante fidem, faciat nunc hasta cyphusque,
Pręda thoro sublata tuo, distenta sopore
In quo membra tenens proflabas pectore somnum,
Quum nemo, qui non altum dormiret, adesset."
Confusus rex mente fuit, quo crimina posset
Expurgare, nihil sibi cernens esse relictum. [ERROR: no link :]Saul respondet
Mox "Peccaui." inquit "Veniam da, quęso, fatenti.
Multa mei leuitas animi me traxit, inique
Talia ut inferrem tibi, Dauid. Conscius ergo
Erroris doleo. Redeas securus in urbem
Aut, mage si libeat, patrios concede penates,
Vel quocunque uelis, et nil iam denique triste,
Vim nullam metuas. Meme tibi semper amicum
Crede fore, ipse meam quando superesse salutem
Quam periisse magis cupias. Quod credere nunquam
Induci posset mea mens, nisi talibus esset
Edocta indiciis, fateor nil certius istis."
Sed nec adhuc Dauid se prorsus credidit illi
Raptaque restituens "Velut" inquit "sępe peperci
Ipse tuę uitę, sic rebus fata secundis
Me seruent sortemque uelint auferre sinistram."
Tunc et Cisides illi ipsi prospera lętis
Optauit uotis et nil hostile relinquens
Sublatis petiit Gabaonia prędia castris.
Ad loca nota pius Dauid cum plebe suorum
Cumque graui rediit circa pręcordia cura.
Certus enim fuerat regis non fidere uerbis,
Non dare sese illi, cuius metuenda potestas
Instabilisque fides et nunquam firma uoluntas, [ERROR: no link :]Comparatio
Qui uarius fallaxque foret similisque marinis
Ęquoribus, quę sępe die tranquilla sub uno
Et constrata silent, rursumque inflata tumescunt
Commutantque suam cum tempestate quietem
Quasque modo ęquali dorso uexere carinas,
Illas mox rabidis undarum molibus urgent. [ERROR: no link :]Dauid secum
Hęc igitur secum Dauid: "Per regna uagari
Me sua Cisides dum scit, non desinet unquam
Impetere insidiis uel aperto quęrere bello.
Atque ideo quandoque capi continget et illas
Incurrisse manus, fugiens quas sępe latensque
Hactenus euasi cęlestis munere regis.
Nonne mihi melius procul hinc discedere et oras
Alterius regni sedesque subire remotas,
Vt, quum Iudeos extremi limitis agros
Excessisse sciet me rex, mihi bella mouere
Et mea scrutari tandem uestigia cesset?" [ERROR: no link :]Summum mane
Phosphorus Eoo pręcurrere coeperat orbe
Solis equos rutilasque faces prodire monebat
Ore rubescenti flauique nitore capilli,
Quum ductor Dauid surgens mouet agmina secum, [ERROR: no link :]Dauid venit ad regem Achim
Sex centena uirum. Recto petit intima cursu
Regna Palestinę Gethamque ingressus in urbem
Achi sese offert regi sedemque precatus,
Tecta oblata capit secumque manere cohortem
Iussit et ambabus secreta cubilia monstrat
Coniugibus sociatque pares ętate ministras,
Vt dominas famulasque domus pars altera haberet,
Altera pars marium tantum foret hospita turbę. [ERROR: no link :]nota
Nanque uiros inter turpe est residere pudicis
Diuersique cauere parum consortia sexus.
Nec decet armatos atque aspera bella gerentes
Foemineis blande mixtos habitare cateruis.
Vt Saul audiuit. quod Getham cęssit ad urbem
Iesseides Dauid, fugientis destitit armis
Terga sequi missisque uirum perquirere turmis.
Ast ubi se media Dauid regione manendo
Externi regni uidit nihil ędere posse
Forti animo dignum et expertę robore dextrę [ERROR: no link :]Dauid ad Achim
Stans Achi coram uerbis ita fatur amicis:
"Salue, magne magis magno genitore Maocho,
Sceptra Palestinę qui gestas aurea gentis!
Seruus ego tuus hic aliud nil sentio certe
Me pręstare tibi pręter leuis ocia uitę.
Dic extrema igitur tuear confinia regni,
Vt tua defendens armis aliena lacessam [ERROR: no link :]Saul
Et discat patriis Cisides quem expulit oris,
Cisides tuus atque meus iam cognitus hostis." [ERROR: no link :] Sicelechus urbs data Dauidi
Annuit oranti rex illi. Tunc Sichelecum
Extremis positam concessit finibus arcem.
Transtulit ergo illo rex Dauid seque suosque.
Hinc Syrię uicos Gethsurum et germine Gezram
Foecundam multo et sterilem pomis Amalechum
Prędari solitus, gentis loca nota prophanę.
Auertens armenta boum pecudumque rudentum
Lanigerosque greges et ruptos terga camellos
Exuuiasque uirum. Sed nequis nuncius ista
Deferre ad regem patulasque onerare querelis
Aures illius posset, trucidare colonos
Moris erat. Superesse puer iuuenisue senexue,
Vel iam mater anus, uel adhuc innupta puella
Permissi haud fuerant. Ętas, conditio, sexus
Exitii expertem poterant tunc reddere nullum.
Et quum res raptas Getheam ferret ad urbem
Iesseides, coram iactabat talia sese
Israhelitarum genti sublata referre.
Id simulare leuis fuit error, nec tamen ullum
Desęuire nefas aduersus corpora gentis
Infidę, mandante deo disperdere cunctos,
Quorum Iudeę promissa noualia plebi
Essent atque omnis possessio debita terrę. [ERROR: no link :]Achis Maochi filius
Inde Maochides Dauidem dicere semper
Vera ratus populoque putans abducere prędas
Illum sępe suo uastareque Saulica regna
Iudeumque solum, iam ipsum sibi semper amicum,
Ipsum per cunctos fidum fore credidit annos. [ERROR: no link :]Achis ad Dauidem
Ast ubi iam magno compelleret agmina motu
Inferretque uolens Sauli fera pręlia regi,
Dixit Dauidi: "Nunc te mea bella reposcunt
Ostendasque iubent, quantum uirtute feroci
Consilioque uales. Lateri te adiungere nostro
Decreui: tu certa meę custodia uitę,
Tu capitis tutamen eris. Dic turma tuorum
Se telis animisque paret pręstantibus ultro
Exiliumque tuum tandem seu uindicet armis,
Seu cupiat lethum pulchra pro laude pacisci." [ERROR: no link :]Dauid respondet
"Lętor," Dauid ait, "rex regum maxime, lętor,
Quod mihi, quam cupii, sit nunc oblata potestas
Monstrandi, quantum possit mea dextera bello,
Debeat et quantum tibi uirtus nostra fidesque.
Immo referre reor grates magis esse decorum
Officiis, uenerande, tuis et munere dignas
Quam studuisse meę tanto certamine famę.
Debeo cuncta tibi: tu pulsum in regna receptas,
Tu fere adhuc nobis meritis nihil oppida donas
Militięque tuę tu me dignaris honore.
Talibus obstrictum non me uis ulla pericli,
Non arcere labor poterit tua castra tuentem,
Donec uulneribus confosso corpore uires
Destituent lapsosque solum susceperit artus."
Forti digna uiro Dauidem uerba loquentem [ERROR: no link :]Rursum Achis
Achis utraque manu constrinxit ad oscula dicens:
"Viue diu, Dauid! Si uixero, plura daturus
Sum quoque dona tibi. Primos eris inter amicos
Atque Palestinę ductores maximus aulę.
I nunc cumque tuis nobis in tempore adesto!" [ERROR: no link :]Achis aduersus Saulem regem
Post, ubi ad arma omnes iam conuenere manipli
Magnanimique duces fulgentesque ęre cateruę,
Milia multa uirum, peditum longo ordine coetus
Atque equitum numerosa cohors, effusa patentes
Per campos, lentis non multum passibus ibant.
Peruentum est ad plana Sunę finesque Sebastę.
Hic tandem fixis libuit considere castris. [ERROR: no link :] Saul
Rex Saul ipse etiam secum mouet arma, coactis
Israhelitarum legionibus. Omnia feruent
Armatis hominum turbis. Nunc spargitur agmen
Promptius incedens et nunc glomeratur in unum, [ERROR: no link :]Comparatio
Humentes ueluti nubes, quas undique uenti
Ęra per uacuum iactantes flatibus urgent,
Atque hic rara nitent, illic densata nigrescunt
Vellera, dissimiles uarie miscentur acerui. [ERROR: no link :]Gelboa mons
Gelboa mons primum Saulis tentoria lato
Excępit dorso. Cuius de uertice spectans
Ille Palestinas acies atque horrida telis
Castra suis, clypeos, galeas, thoracas ahenos,
Ingentes hastas, sinuatis cornibus arcus
Falcatosque enses, timuit gelidoque pauore
Constitit affectus, dum se non crederet ipsis
Esse parem, numero sed enim pręstare uirorum
Hostilem turmam et duri munimine ferri.
Ęstuat infelix curisque urentibus ęger
Consulit ętherii, quę lęsit, numina regis.
Vt sibi nulla dari uidit responsa, nec ulla
Somnia, quę belli possent prędicere finem,
Nec monita, a sacris frustra quęsita prophetis,
Protinus ad magicas se transtulit impius artes, [ERROR: no link :]Saul de euentu pugnę consulit magam
Quęsiuit sagas. Endora discit in urbe
Huius sortis anum paruos habitare penates,
Quę transferre queat (si uera est fama) labores
Agricolę faciatque alio sata surgere campo,
Nubibus exortis cęlum fuscare serenum
Et rursum nubes fulgenti cędere Soli.
Quęque etiam excitos manes exire sepulchris
Cogat et humanas audire et reddere uoces.
Post tamen hi tenues abeunt ceu fumus in auras,
Ne stabili uirtute putes remeare priores
Cantibus admotis resoluto in corpore sensus.
Cisides igitur mutatis uestibus atque
Sese alium simulans cupiensque latere, quis esset,
Non nisi cum seruis Endorę tecta duobus [ERROR: no link :]Nox
Solicitus petiit. Iam pullis texerat alis
Humida nox terras, animantum corpora blandos
Carpebant somnos, placida perfusa quiete,
Quando adiere magam tres isti sacra cientem
Thessala, iam multę per amica silentia noctis. [ERROR: no link :]Saul
Cisides rogat hanc, Samuelis ut ipsa prophetę
Sedibus ex imis notam sibi suscitet umbram,
Ore uolens uatis doctus iam nosse futura.
Tale autem facinus mulieri forte timenti
Ordiri pręsente uirum spectanteque turba,
Ne delata luat, quas lex sanctissima poenas
Constituit magici prohibens mala crimina rhombi,
Cisides iurat nihil ipsi triste timendum
Esse quidem, secura suas exerceat artes.
Illa igitur uetitos peragens post talia cantus,
Fatidicam tumulo Samuelis deuocat umbram.
Ex illo euentus discit secreta futuri,
Esse etiam Saulem, qui uenit fata rogatum. [ERROR: no link :] Maga ad Saulem
Hunc ergo mulier primum uenerata "Quid" inquit
"Ludere me uili uoluisti uestis amictu,
Vt, precibus commota tuis, quum carmina lege
Interdicta canam, sumas de crimine nostro
Supplicium captamque dolis sub Tartara mittas?
Nam scio te esse uirum, cui certe summa regendi est
Israhelitanam plebem donata potestas." — [ERROR: no link :]Saul respondet
"Fare, age, ne timeas" respondit Cisius heros:
"Ęde palam quicquid uidisti, siue secunda,
Siue aduersa mihi." Tunc illa afflata furore
Demonis exclamat: "Video pia numina diuum
Surgere de terrę tumulis umbrasque deorum.
Quos inter Samuel." Dicto mox ocyus ipsa [ERROR: no link :]Samuel apparens
Affuit effigies uatis, tremebunda senecta
Membra gerens corpusque labans nixumque bacillo.
Cui clamidis leuo pars hęc pendebat ab armo,
Pars hęc sub dextra sese sinuauerat ala:
Altera erat deprompta manus, manus altera tecta.
Maiestas inerat uultu canique capilli
Canaque quę pectus uenerabile barba tegebat.
Tota uiri facies diuino clara decore
Et iam mortali deposta fulgida forma.
Talis imago fuit Samuelis, quando locutus
Postremum regi Sauli sic ore profatur: [ERROR: no link :]Samuel ad Saulem
"Quid mea marmoreo, Cisides, ossa sepulchro
Ellicis et manes audes uexare quietos?
Quanquam non adsum cantu reuocatus iniquo
Illicitisque sacris: cęlestis numinis actus
Imperio ueni." Verbis perterritus istis
Ille refert: "Veniam mihi da, diuine sacerdos [ERROR: no link :] Saul respondit
Arcanique sciens uates! Ego nempe periclis
Ecce premor belli. Getheę sceptrifer urbis
Ipse Palestinam totam sub Marte coactam
In me sęuus agit. Frustra responsa Tonantis
Appetii: renuit sacros audire prophetas,
Somnia nulla dedit. Fuit hoc tentare necesse,
Vt, quocunque modo te possem, huc usque uocarem
Atque tuis monitis imbutus denique scirem,
Quid facto sit opus tanto in discrimine rerum," [ERROR: no link :]Samuel
Contraxit frontem uates et lumine toruo
Respectans inquit: "Quid me responsa petebas,
Nosses iratum quando tibi numen? An illo
Inuito quenquam sperasti scire futura,
Stulte, uel euentus uenturos dicere posse?
Ipso igitur pandente scias fugisse fauorem
A te diuinum, contra cum gente manere
Aduersante tibi. Venit fatale tuarum
Excidium rerum. Regnandi iura dabuntur
Illi, quem tu odiis agitasti sępe nefandis,
Dauidi Saulisque domus priuata dolebit.
Hoc mea uenturum tibi, rex, predixerat olim
Mens afflata deo, cuius tu spernere iussa
Ausus es, indulgens genti inconcessa prophanę
Amalechitarum. Sed nequaquam tibi parcent
Arma Palestinę, quę iam fugis, impia gentis.
Succumbes uictus tecumque exercitus omnis
Hostis in arbitrium superatus protinus ibit.
Tu quoque cum natis Stygias demissus ad umbras,
Terrentem tristes animas Plutona uidebis.
Id patiere, prius quam crastina transeat hora
Atque diem clauso componat uesper Olympo."
Hoc dicto in tenues disparens soluitur auras
Atque instar fumi in nebulas effusus abiuit.
At uero Saulis magno concussa pauore
Occupat ossa tremor gelidusque in uiscera sanguis
Cogitur ad terramque ruunt languentia membra.
Exanimi similis iacuit. Quum deinde redisset
Spiritus et pariter uitali corda calore
Excita sentirent solitum remeasse uigorem, [ERROR: no link :]Maga
Accessit mulier, multum miserata iacentem,
Atque ait: "Ecce uides, regum celeberrime, quanto
Obsequio tua iussa sequens tibi cuncta peregi,
Quę te cunque quidem quam primum uelle ferebas.
Tu quoque, quęso, meos facili nunc aure precatus
Admittas: pietate tui commota precabor.
Sume cibos, tua quos tibi nunc ancilla paraui,
Deficientem animam reparato ut corpore serues.
Infirmis titubas pedibus ieiunus et horrens
Stare nequis rectus. Reuocent obsonia uires
Ista tuas tandem. ut sanus tua castra reuisas."
Rex autem, moerore graui confectus, ab ore
Reppulit oblatas notę dulcedinis offas
Decreuitque mori. Precibus uix deinde suorum
Mens est mota uiri. Mutauit quippe rogatus
Propositum lethi porrectaque prandia tandem
Delibans hausit. Tunc ipse illique, refecti
Iocundis epulis pariter dulcique Lyeo,
Surgentes abeunt mensis post terga relictis. [ERROR: no link :]Nox
Iam multum noctis processerat atque uolucrum
Coeperat audiri uox undique cristatarum,
Quando iter ingressi, lunari luce tenebras
Sublustres reddente, meant et passibus altos
Transmittunt colles effusique ęquora campi
Seque suis demum, quum iam suprema ruberet [ERROR: no link :]Mane
Eoę regionis humus sub lampade Phoebi.
Restituunt castris et fessi corpora curant.
Previous section


Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.