CLAEMENS PAPA VII. DILECTO filio Iacobo Bono Racusaeo S.

Dilecte fili salutem et apostolicam benedictionem. Cum tu sicut nobis exposuisti sacra Euangelia carmine conscripseris, eaque aedere cupias, uerearisque ne qui fructus ex illis percipientur, ad alios deferantur, nos uolentes tuis supplicationibus annuere, omnibus et singulis extra nostra et sanctae Romanae Ecclesiae loca degentibus sub poena excommunicationis, nostris uero et dictae Romanae Ecclesiae subiectis praeterea sub poena amissionis librorum quos impresserint et centum ducatorum camerae apostolicae applicandorum, mandamus ne ipsos libros infra decennium imprimant, aut impressos uendant sine concessione tua. Qui contrafecerit poenam statim incurrat, et ea multetur.

Datum Romae apud sanctum Petrum sub annulo piscatoris die XI. Maii M. D. XXVI. Pontificatus nostri Anno III.

AD SANCTISSIMVM D. N. CLAEMENTEM VII. PONT. MAX. et ad Imperatorem electum inuictissimumque Carolum Aug. Praefatio. Iacobi Boni Racusaei.
Dextera uirtutum domini mihi sancta canenti
Hoc exegit opus, quod nulla incendia, nullas
Horret aquas, ullum nec ab aethere labile tempus,
Aut formidati tonitrus, aut fulminis iras.
Stat quia luce Dei, coeli quia mole tenetur,
Aeternaeque uirent aeterno in uertice laurus.
Non hic arma uirum miramur Apolline ficto,
Infandique graues iras agitamus Achillis,
Aut per inane uagum uento iactamus Vlissem,
Non falso quae multa mouent Helicone poetae,
Ah ualeant hoc sancta Dei qui templa profanant
Pruritu et uacuas uerbis mulcentibus aures.
Non hic horret humus syluestribus obsita dumis,
Non inaratus ager sterili syluescit auena.
Vt sine fruge suo parnasia uertice laurus
Vanescit, lucusque leues effutit in auras.
At magni canimus mirabile nomen Iesu
Quattuor a radiis haud ulli effabile diuum.
Per tris effusum Triadas, et munera septem.
Quo duplex natura coit, personaque triplex,
Quo lux et uita, et coelo uia panditur alto,
Et Deus aeterna nobis mercede paratur.
O cui summa dedit proprium claementia nomen,
Tu mihi sancte pater faueas, qui maximus alta
Sede Dei resides, et Numinis instar haberis,
Bissena aetherio qui limina pandis Olympo,
Qui tua tartareum sub frena Acheronta coerces,
Huc ades, et toti Christi uice praeside mundo,
Et uice pastoris triplices age, tende choraeas.
Tu quoque Romani imperii qui iura gubernas
Carole dexter ades, o rex Auguste Quiritum,
Indue Terpsicorem, septenaque dona, canoram,
Hinc ostende suo terris in lumine Christum 4
Romanas latio moderantem carmine classes
Hinc noua crassantis iam confice monstra Medusae
Pestiferum rescinde caput, ceu Perseus alte
Marte tuo cunctas Herebi superante proc
Ignibus heus alte modo te succinge coruscis
Sordentesque luto piceae Stygis ure Luteros.
Expectatus adest, en regna capessite Pastor,
Alter et terius mundi componat habenas
Romanas latio moderantem carmine classes
Ille tibi, tu illi, sit et unum numen utrique.

AD EVNDEM SANCTISSIMVM D. N. Claementem VII. Pont. Max. Praefatio II. Iacobi Boni Racusaei.
Dum mea mente Dei circundata parturit aluus
Tris inter Triadas, septemque charismata Christum
Trux stetit aduerso serpens ut me ore uoraret.
Clauiger at sumpto mihi septimus aethere Claemens
Affuit, et diro me gutture liberat hydrae.
Hinc ego sublatus peperi te Principe rege
Te fautore deum dias id luminis oras
Praepetis, hoc o Rex partu clarescitis ambo.
Hunc etenim ipse geris, tantoq quoque codice gignis,
Tamque graui partus mihi das superesse labori.
Vnde nouae incipient ad pulpita surgere classes
Te duce per totum choreis uictricibus orbem,
Doctaque ueraces celebrabunt ora camoenas,
Tetraque falsiloquos abigent in tartara uates.
Hinc ego magnus ero, non ut Berecynthia falso
Mater erat partu, sed nati numinis author,
Auctor et ille meus, mea lucis origo salubris,
Cuius honore pio uestigia pronus adoro.
O me foelicem spe tanta, et pignore tanto
Mente mea gennito, cataphratae Palladis instar.
Vertice ab aetheriis quam Iuppiter extulit astris.
Foelix ore suo Regem qui et carmine pandit,
Hunc etenim ora Dei Deus inter et astra beabit.
Quid tu o Rex, homines an quid dabis inter honoris?
Vt par, Diua tuo Claementia nomine faxis, 5
Digna impende suo pro munere munera uati.
Nam sublime tuum fastigia celsa cacumen
Quam procul exuperat cunctorum stemmate regum,
Tam uirtute Dei, quam rex agis, omnibus extas.
Singula quaeque tenes unus terraeque polique
Munia pro Christo, cui laus et gloria soli
Sit, quamcunque meo dabit haec mihi carmine Clio.

AD ELECTVM INVICTISSIMVMQVE Imperatorem Carolum August. Praefatio II. Iacobi Boni Racusaei.
Tu quoque magne ueni, nam te mea tibia Caesar
Inuocat, urbe tuus nam te manet aspice, pastor.
Huic ades, hunc et enim cultu uenerabere sancto,
Huic Aquilis in signa tuis uictricia cedent
Cuncta triumphali quae mox dabis aequora cymbae.
Pastor erit populis, Caesarque erit omnibus unus.
Nam noua purgatis implebit ut horrea granis
Alter ab Aegypto mundi seruator Ioseph
Aduenient ultro gentes, has ille minister
Pane salutifero saturabit, iura subactis
Atque reformatis ille et dabit optima terris,
Aurea succedent hinc saecula, Pastor ouilis.
Vnius unus erit, mundo pax alma, diescet.
Multa serenatis oracula mentibus alto
Sol pandet, noua sol et lumina fundet Olympo.
Vnde propinqua pias inuisent numina terras.
Ille sedens in sede Dei reget omnia, iusta
Frena tenens, et Marte potens, et Numine fortis,
Turpe nefas omneis abolebitur omne per oras.
Interea Caesar tantos in frena tumultus
Coge tua, et terrae discordia comprime regna.

Petrus Galatinus Minorita inutilis et indignus Christi seruus ad Iacobum Bonum.
Quae ex Euangelio possunt mysteria pandi,
Haec Iacobe canis carmine grandiloquo.

Idem ad Lectorem.
Cuncta cupis quisquis Christi cognoscere gesta,
Haec miranda Dei spiritus hic aperit.
Ethnica ne ergo uoces diuina poemata falso,
Sed mage diuinum tale poema uoca.
Hoc diuina docet, pertractant illa profana,
Illa aciem excaecant, hoc oculos acuit.
Suggerit hoc uirtutes, illa fomenta ministrant
Criminibus uariis, hoc fugat omne malum,
Arbor ut Hesperidum liber hic fert aurea mala,
Bractea quae argenti textaque fila tegunt.
Haec legat assidue puer, haec iuuenesque, senesque,
Scire et quisquis auet tempore multa breui.
Haec legito et tu, qui uere bona noscere quaeris,
Et quae animas perimunt, proiice cuncta procul.

OB NOMINA LIBRIS ET OPERI imposita ad Lectorem.
Mystica cur nostris sunt indita nomina libris,
Per iuga summa nouem choreis agit agmina pastor
Rex ouium, ambrosiae riuis, et nectare plena.
His ut iungat oues alias, et daedala condat
Castra simul, simul insonuit septemplice cantu,
Factus homo niueae sancta de Virginis aluo.
Quolibet hinc proprium speculare in codice nomen.
Christus in heroa primo me laude refulsit,
Fons Euangelico primo me carmine manans
Fluxit, et Aegydii facundum strinxit acumen,
Dux Augustinus fuit ille Triuuultius heros,
Septimus at Claemens mihi Rex, ego bulla, cinisque,
Si qua datur, nobis laus est et gloria Iesus.
Si quis honorabit propria uirtute labores
Hoc opere exhaustos, non me, decorabit Iesum.
Quem canimus, Deus ille Boni uice mutua reddet.

Magnifico Viro Domino Iacobo Bono Patritio Ragusino Bernardinus Cortonus de Vtino Minorita. S. D. P.

Apollonium illum Magum, mi suauissime Iacobe, qui multorum hominum mores uidit et urbes, ut Pythagoram caeterosque subticeam, hic Romae quibusdam uerbis clam perlatis mortuam puellam suscitasse quis dubitet? Hesiodum insuper pastorem armentarium a nouem sororibus laurea donatum, Poetam repente factum, Melesagoram uero Eleusinium Nymphis, et Epimenidem Cretensem (ut dicunt Athenienses) longissimo somno diuinitus edoctum, negauerit nemo, quum ex Euangeliorum tuo diuino Codice, eiusque salubri lectione coniectari liceat suscitatum iri quam plurimos atque palam, qui caenosa gentilium poetarum rudimenta cum materno lacte imbibere soliti, et per abrupta uitiorum exinde collabentes quottidieque nudari, non tantum pelle nudari ab Apolline ueluti Marsias tibia inflatus, sed a Cacodemonibus in horrida fuerant detrudendi tartara. Transeo quod tu non ut illi musarum caetui, uerum nouem Angelorum choris interfuisse, et nedum Aristeam, Socratemue agas, sed Mosen atque in sinu olim dormientem Ioannem referas, dum angelica ministeria Heroico politissimo carmine concinis, dum septem Spiritus sancti dona quasi eructando depromis, utpote qui uir bonus iuxta Christi saluatoris dogma de bono corde noua et uetera redolentem thesaurum proferre consueuisti. Ex quo fit ut non parum integritati tuaeque solicitudini uniuersalis ecclesia debeat, praecipue uero uerbi Dei declamatores assidui quique id quod sperabant uidere scilicet in uia et uita Christi erudiri puellos, qui publice in scholis atque impune spurciciis hactenus imbuebantur, consecuti sunt te auctore primario, quod a plurimis, et Democrito quondam de Maximis egregio ualde Viro et mihi familiari iampridem tentatum est, quippe qui statuerat omnem sacrae Bibliae concentum in equestrem ordinem inferendum, at nondum apertus erat liber, eiusue soluta quae nunc cernimus signacula. Quod iccirco dixerim, ut siqui Athenas Delphonque optarint, Romam ingressi non latericiam siue marmoream, sed bonarum litterarum et morum Academiam effectam quin immo Christi Iesu uitam redolentem undique inspecturi sint praepediem, prout ex capite XXIIII apud Matthaeum coniectari et praesagiri potest. Et ego id facillime attestari queam, qui ab oriente et Ierosolimis ad usque ultimum terrae peragrans non ut arbores solis aut lunae, mensamue spectarem in sabulo, sed ut Ueram Philosophiam, hoc est Christi uitam sectarer, demum nuper gradum Romae figens a Trismegisto et termaximo graece, latine, hebraiceque apprime erudito uiro, ne dicam nobis unico, amplexatus sum oretenus et instructus, et eius scriptis irradiatus, quibus diu noctuque insudans regnum coelorum id est praesentis temporis Ecclesiam illustrat, utpote in de Talmudicis ueritatibus, super Apocalypsim, super Matheum, et mille Tractatibus, quorum congestu uel titulos legere datum est. Nunc autem istud tuum Euangeliorum uolumen, tanquam pretiosum locale ex occiduis plagis erutum ad Maronitas et Armenos traducam fauente Deo Opt. Maximoque Clemente VII diuo Pontifice iubente, cuius animo inhaeret unitati sanctae Ro. Ecclesiae omnes animas aggregare. Quod dum erit fiet unum ouile angelicum, similisque (qui canitur a te) Pastor praestante domino nostro Iesu Christo, cui sit laus omnis et honor ac gloria, Amen.

Vale. Romae apud sanctum Franciscum Transtyberim XVI. Calend. Iunias. MDXXVI.