| Croatiae auctores Latini: inventa |
| domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Esse, Prorsus Sed me nosco rapi, qua flexerit orbita nulla, Et dudum iam longe alio diuertere cliuo. Ausus iter ratus ingredior sic dogmata uerę Posse quidem fidei retineri, multaque Ardua uitari, quę uix obstante repelli Nempe queant, ratio rationi namque repugnat, Vt substet, ratio iam cuius ut hęreat, esset. Illud ut hic nobis est omni parte tuendum,46' Esse quidem Christi corpus Christique cruorem, Certaque iam demum tenuit sententia, panem Et Bacchi laticem dicto diuersa reuerti. Ista tene, teque hinc uno neu moueris ungue. Accerse huc, sensus quę percipit insuper, ecquid Vt nil absurdum admittas, seruaueris illa? Atqui distingui possunt quęcunque seorsum Mente, Deus porro distinxerit ocyus illa. Hęc distincta quidem diuersa scientia monstrat, Altera, quę motu naturam inquirit in ipso, Altera discutitur cui iam substantia rerum. Pertinet, illa mouet quod quęstio, rursus eodem Longe aliud totum, partes ac illius una Et Christi carnem, uinoque subire cruorem. Atque his ut substent ratio non ulla resistit, Quin totum ut nexu complexis effluat inde, Hoc agitur uerbo iunctis operante latenter, Cui debent, quicquid uel sunt, sane omnia, quantum Siue ualent, illi et referunt iccirco receptum. Nil ergo absurdum, si talibus eximat ultro Quicquid communi pręscripto pullulat ortum, Vel si commutet sibi scilicet insita uitę Atque ideo solam panis substantia sola Rettulit hic carnem, sed restant cętera pane Subtracto, contra comitantur at omnia carnem. Non tamen hic extant propria ratione, locoque Haud resident, condunt Extenta, panis penitus quę tota remansit. Quicquid at hic Qualem pontificum iussu libantis in ara 47 Conceptis precibus peragit consensus ab alto. Atque ita cuncta modo accitę sunt carnis, et ipsam Collocat hic, panem quod scilicet ante locabat. Sed natura locum, substantia quatenus, illi Non debet, simili ni mole extenta fuisset, Qualis materię demanat origine prima Non circumscriptę ex sese iam limite certo. Terminus huic passim circum nam ponitur, illam Postquam forma subit, mensuram et Iccirco, quamuis existerit[ERROR: no link :] 16
Constituunt tamen hic carnem quęcunque locabant Ipsum olim panem: sic uerum denique Christi Corpus crede, Dei, cui res nulla ardua factu, Hoc opus, et cuius sunt demum facta potenti Cuncta manu, cuius nil summis uiribus obstat. Vt ualeant ueteris reparari damna ruinę Debuit usque adeo et demum fuit utile nobis Diuinam humano uestiri corpore prolem. Vnde fuit medicina quidem mortalibus olim Expectanda malis, quę, quicquid debile, totum Restauret, possintque resumpto robore niti Imbeciles patris antiqui de Et ueluti uictus terreni animalia Obliti penitus cęlestis originis, omnis Protinus hinc culpę sanata est Quę miseram inuexit mortem infirmosque tenebat. Atque hodie sese susceptis uiribus aeger Excitat et ualido Sed, quę regnat adhuc, Cum tuba iam cunctorum animas At quam multus erat noster defectus et error, Prouisę misero tot opes totidemque medellę In mortem generi properanti. Protinus inde Excipit in lucem egressos baptismatis unda, Hoc certos signo sibi reddita foedera uitę, Qua mundo morimur diuinę lucis ab haustu.47' Hęc iam restituit nos gratia prima ruentes, Et mox prouectos corroborat altera, spemque Implet, et obnixos contra docet ardua ferre. Ast opus et refici lassis omnino necesse est, Pręcipue robur uirtusque laboribus impar, Et quibus omnino iam totum debile pectus. Ac uelut aduersis media compręhensus in unda Obluctatur aquis, et tota puppe receptat Exsuperans pelagus Ni superi affuerint afflictis rebus amici, Sic grauitate quidem nostra decumbimus Orco, Atque procellosis uitę demergimur undis, Et iam nulla salus, mediis spes nulla periclis, Ipsa potens non cimba satis defendere tanto Nos aestu, instructę non Debuit ille rati iccirco succurrere nostrę Qui cunctas sola componit uoce Et fugat humanas ingenti luce tenebras, Ipsumque ingressus qui uictor Atque ministerio quia stant iam Partis, adit sacros penitus quę sola recessus, Quęque Deum in densa Cuius seruitio natura alimenta ministrat, Quę fiunt nobis uitalis protinus Sanguis et ossa simul, caro Nos sumus in nostras penitus cedentia uires. Hac porro sese nobis indulsit, et esca Iam passus fieri, melius se mente Imprimit hinc promens uirtutem numinis almi. Hęc est uera dapes qua Pascitur, et montem adiutus pertingit ad ipsum Vates, perpetuo siluis ubi degitur aeuo. Quin eadem lęta foelicis in Carpitur, et sensum pellit de corpore plebi. Hoc[ERROR: no link :]
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc]. |
|||||
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.