Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Sede ait oratum procedere uelle reducta. Tunc de more locum comitantibus ille petebat, Ac quantus iactus Balearis uerbere fundę Sistit, et attonito pręfert ceu tędia uultu, Circunstantque ducem Zebedęi pignora cani, Et nactus docta cognomen uoce Magistri: Inde palam tristem sese testatur amicis, "Iccirco durate", inquit, "et pellite Nunc indicta prius penetralia adire paranti, Qua natura Deo mortalis, pandere fas sit, Vnitur, qualis tum surgit utrinque uoluntas. Tantarum rerum sensus mentemque ministra, Vera Dei soboles, et dignum suffice carmen, Nam tua per populos recino mysteria vates. Ipse Deus, nulli, ut fertur, compręhensilis Lucis inaccessę tenebras obsedit, abitque Sensibus ereptus nostris mentique Re tanta capti cui sacra silentia libant. Nam postquam penitus naturam inspexerit omnem, Contuleritque enata suis bona fontibus, atque Nominibus sibi mille Deum mens rapta uocarit,62' Continuo proprię uirtutis conscia nouit Emineat quantum quem tanta indagine quęrit, Atque euincenti sub lumine singula delet A rebus furata tulit quę nomina pridem, Excellensque bonum proprios euadere captus Agnoscit, digitoque tacens compescuit ora. Verum age, qua superas fas est conscendere sedes, Ingressus metire gradu sublimia primo. Conceptus animi serie distinguimus ipsa: Altera pars demum ut tulerit pręstantia rerum, Altera deficiens diuersum et debile contra. Atque rei tribuunt sublimia cuncta supremę, Perfectumque bonum simul immensumque fatentur, Et longe remouent contraria finibus illis. Quin pręter sibi quod substantia uindicet illa, Quę uere est eadem, quę uere prorsus et una est, Quęque absorbet eo tollens simul optima rerum, Vt nil diuersum ponat, nil deserat, inquam, Vsque boni, uerum doctrina hęc talia pręter Personas etiam diuina in parte reponit. Atque hinc quod nobis exordia certa petemus, Persequar interea rationem carmine talem Iam nunc auspicio repetito rebus ab imis Et captu nostro, si condere protinus astris Inde ualeam, si tota mente Qua fas uniri Verbo mortale creanti. Ergo sequar repetamque docens hinc altius omnem Materiam nigris diuortia coeca tenebris Testatus multis iam dudum facta docendo. Non tamen errores tantos nunc sermo refellet: Post terga hęc linquens stringam Limite quo melius dubio quęsita paterent. Expedit hic primum, constant quęcunque, referri Personas tantum genus intellectile poni. Tum nihil hoc promi prorsus cognomine rerum, Quas supra bifido diduci limite dictum, 63 Seu quidcunque genus latum complectitur entis, Parque illi, tribuit quod nostra intentio rebus, Quę nihil apponit, nil demum detrahit usquam, Altera sic ratio ut rerum momenta relinquat Appelletque suo de nomine talia prorsus. Hinc lustrant spreto terrarum scilicet orbe Quicunque
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.