| Croatiae auctores Latini: inventa |
| domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Mille artes fraudum cernit, quam maxima demum Impietas scelerum est tormentaque sera nocentum. Vtque argumentum miseris eluditur illud Esse malum haud mortem, mortem nil protinus esse, Nam circa haud fieri uiuos, post denique fata Non superesse quibus prorsus mors hęreat ipsa. Nam sic aeternam per se subsistere uitam, Vt quę sunt prorsus diuina prędita mente, His sibi coniunctis sese iam uiuere pręstet. Tali hęc particibus[ERROR: no link :] 7
Scilicet et natis aliunde hęc aduenit aptis. Aeternaque in morte manet, qui restitit expers, Demeritis habili de nuper factus ineptus, Vt non deficiat mors talis protinus unquam. Nam corruptiuo non rettulit esse receptum Debile principio, quod morti subiacet ultro, Constitit ut certo concors discordia metro, Prognatum, degens semper uariabile casu. Ast ea, quę lęto restant obnoxia tali, Elicita emergunt, iussa ut sunt, uoce creantis. Omnia quin etiam tali iam condita dicto Interitum citra constant debentia causę Nil ulli, occasumque ignorant protinus omnem. 108' Mens agilis diuum nec non et tractus inanis, Ipsaque materies regio simul aetheris alti, Atque anima hęc hominum cęlesti prędita mente Ingenio luteis sic ossibus addita miro, Aeternę abscondens ut cęlet originis artem, Non diducta tamen terrestri corpore defit: Sed res perpetuo durabilis, ampla potestas, Qua facili fieri sibi competit omnia prorsus, Hac gestę uitę merita pro sorte perennat. Scilicet, aeternę si se coniungere uitę Contigit, indignos quo gratia prouehit alma, Aedit perpetuę munus pręnobile uitę. Sin cadit haud habilis diuini luminis expers, Aeternum frustra iam męret inutile fatum, Atque statu uiduo mors hęc aeterna uocatur. Scilicet huc proprii referunt exordia casus. Dum desciscit homo, dum sese deicit alto, Quale animal mutum, dumque hic dediscere cępit Primo hominem, brutum subito genus inde redactus, Prorsus deplumes inoleto crimine factę, Euaduntque pares defunctis munere uitę, Eiectę tristes animę de corpore tandem, Vtque sui contra iam nunquam oblitus, honestum Imbuitur morem et condit ciuilia iura. Iam mox euehitur purgans pręcordia rite, Et se profectu iam tollit ad astra secundo, Obuia cui rapto actutum fit gratia coelo, Et quando occumbit, meritis mox sedibus infert. Hactenus hęc ueteri prouisa piacula culpę, Flagitii sed noxa tamen non omnis abibat, Extingui penitus fatis seruata futuris. Elisium hinc aetas tenuit grandęua parentum, Quo puri luteo migrare e corpore Manes. Scilicet illa piis certus plaga clara receptus, Spes diuturna sinu cani quos patris alebat Auxilium coelo supremis affore seclis, Restituat miseros quod tandem et uindicet ultro. Huc medio acceptus simulac stetit, ampla refulsit Lux passim, cunctis permissum noscere, quantum Tollat humo sese duro perfuncta labore Virtus uel fatis extremis nescia flecti, Atque animi casti sequitur quę gloria mores, Vt demum rapit emeritum prudentia coelum. Ast[ERROR: no link :]
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc]. |
|||||
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.