QVi ex Asia fugam moliuntur, Hellespontum petunt, inter Gallipolim et arces illas olim Seston

et Abidon nunc autem Bogazassar dictas, id interpraetari interpretari potest, castella faucium maris, ibi enim mare angustissimum est. Hi secum deferunt securim et funes, ut et ligna caedant et colligant, quo inde ratem faciant ad traiectionem maris, nihil nisi salem secum deferentes nocte raticulam inscendunt. Si uenti et fortuna maris fauet, tribus aut quatuor horis traijciunt, sin minus, aut pereunt in fluctibus, aut ad littora Asiae reijciuntur. Emenso mari montes petunt, polumque et booten inspectantes ad Boream tendunt. In fame herbis suis sale conditis sese

sustinent. Si plures societatem fugae inierint, noctu opiliones inuadunt, quibus occisis, quicquid ibi alimenti inuenerint, secum asportant, saepe tamen et ipsi pereunt occisi ab opilionibus, uel ab eisdem capti, et pristino hero traditi, ad ueterem seruitutem rediguntur. Caeterum longe plures pericula absumunt, quam incolumes euadunt: aut enim naufragijs, aut dentibus bestiarum, aut ferro inimicorum, aut postremo fame pereunt, cum longior erratio in fuga contigerit.